රේඩියෝ . . රේඩියෝ . . !!!

මම හොඳ රසවින්දනයක් තියෙන කෙනෙක් . . .

ඒ බවට මගේ ලබැඳියෝ මෙන්ම බ්ලොග් එක නිතර කියවන අය සාක්ෂි දරනවා ඇති කියලා මම හිතනවා.

හොඳ රසවින්දනයක් තියෙන කෙනෙක් වීම ගැන ඇත්තෙන්ම මට නිහතමානී ආඩම්බරයක් තියෙන බවත් කියන්න ඕන..

මගේ රසවින්දනය දියුනු කරන්න මුලින්ම හේතු වුනේ මොකද්ද කියලා කවුරු හරි ඇහුවොත් මම මොකක් කියයි කියලද හිතන්නේ

දෙකක් නෑ රේඩියෝ එක

පුංචි එකා සංදියෙම රේඩියෝ එක ලස්සන සිංදුවක් යන කොට අම්මා මගේ අතට කොලෙකුයි පෑනකුයි දීලා "පුතේ මේ සිංදුව ලියා ගන්න" කියලා කියපු හැටි මට අද වගේ මතකයි  . .

ගෙදර හිටි දවසටත් පත්තරේ බලන්නයි කන්නයි  නිදා ගන්නයි විතරක් ගෙදර හිටි තාත්තා දේශපාලන රැස්වීම්, දේශ්පාලන සාකච්චා වලට අපිව ගෙදර තනි කරලා යද්දී අම්මලගේ ඇඳට වෙලා එක පොදියට තුරුල් වෙලා අම්මයි අක්කයි මායි නංගියි බ්‍රහස්පතින්දා ගිය රහස් පරීක්ෂක නාට්‍ය අහපු හැටිත් මේ දැන් එහෙම හිටියා වගේ මතකයි.

මුවන් පැලැස්ස නාට්‍ය අහද්දී මැණිකෙගෙයි කෝරලේ මහත්තයගෙයි අසාධාරන කම් වලින් පුංචි සංදියෙම හොඳ නරක ගැන වැටහීමක් ලැබුනා වගේම කදිරාගේ චන්දි වැඩ හිත හොඳ අසාධාරණේට විරුද්ද වෙන සාධාරණ මනුස්සයෙක් ගේ ගති කියන එකත් හිතේ රැඳුනා වෙන්න ඕන.

රජ කාලේ කතා අනුසාරයෙන් හදපු ගුවන් විදුලි නාට්‍ය වලින් අපිට අපේ ඉතිහාසය ගැන මහා විසාල චිත්ත රූප මවා ගන්න ඉඩ සලස්වලා දුන්නා . .

දාඩිය දාගෙන සෙල්ලම් කර කර ඉද්දී උනත් හවස තුනේ ඉඳන් හතර වෙන කම් තිබුනු හිංදි ගී තීරුව අහන්න අමතක කලේ නෑ අපි.

අසන්නන්ගේ ඉල්ලීම් තීරුවට නිතර ගී ඉල්ලීම් ඉදිරිපත් කල "මගුලාගම මල්ලිකා දිසානායක" කරුණාසේන ජයලත්ගේ "දම්මි" "සුගත්" "කුසුම්" "නිමල් හතුරුසිංහ" "සරස්වතී මානවඩු හෙවත් සතී" "නිස්සංක විජේකෝන්" තරම්ම සජීවී චරිතයක්.

නිවේදක තෝරයි වැඩ සටහනේ තිලකා රණසිංහගේ, කුසුම් පීරිස්ගේ තේරීම් මේවා මේවා කියලා කලින්ම කියන්න පුලුවන් තරම් ඔවුන්ගේ රසවින්දනය ගැන අදහස් අපිට තිබ්බා.

උදා ගී ඇහෙද්දී තමයි අපි උදේට නැගිට්ටේ . .

උදේ පාන්දර රම්‍යා වනිගසේකරගේ ආයුබෝවන් මේ ශ්‍රී ලංකා ගුවන් විදුලි සේවයයි . . මෙන්න ප්‍රවෘත්ති කියලා ඇහුවේ නැති නම් උදේට කෑවේ නෑ කෑවේ නෑ වගේ.

අම්බිගා ගීතයෙන් ගීතය යද්දී අපි නතර කරන අකුරින් පටන් ගන්න ගීත හොයල ඒ අයට කලින් කියන්න පොරකෑවා . . .

පිබිදෙන ගායක පරපුර අහනකොට පුංචි වුනත් අපි ඉහල පෙලේ ජජ්ලා වෙලා අපෝ එයා සෘතියට ගායනා කලේ නෑ . . එයාගේ කට හඬ පාලනය මදි වගේ විනිච්චයන් දුන්නා.

පැන විසඳුම් තරඟයෙදිත් අපි ගීතයෙන් ගීතය වැඩ සටහනේ වගේ එයාලට කලින් පිලිතුරු දෙන්න දැඟලුවා.

සැමුවෙල් ඇනස්ලි බර්ටි මර්සිගේ විනෝද සමය අපිව සිනා සාගරයක ගිල්ලෙව්වා.

දවල් දොළහේ ඉඳන් ගිය බයිලා ගී තීරුවත් හරිම අපූරුයි. එකේ ගිය මුළු ගතම වෙහෙසුනා . . දාඩියෙන් නෑවුනා . . කුස ගින්න නිවා ගන්න මෙමා යකඩ තලන්නා වගේ කැලිප්සෝ සින්දු ඇහෙන කොට දවාලේ ගිනියම් අවුවේ දාඩිය දාගෙන යකඩ තලන අපේ කම්මල් බාසුනැහේව මැවිලා පෙනුනා.

හවස පහේ ඉඳන් රෑ හත අට විතර වෙනකම් වාදනය වුනු සරල ගී තමයි අදටත් අපේ ප්‍රියතම ගීත.

මේ පරන රේඩියෝ මතකය අවුස්සන්න හිතුනේ හේතුවක් ඇතුව.

කෙනෙක්ගේ රසවින්දනය දියුනු කරපු මාද්‍යයක, සාකච්චාවකට ඒ කෙනාට ආරාධනාවක් ලැබුනොත් . . .

අම්මෝ කොයි තරම් සතුටක් දැනෙයිද . .  මහා ලොකු භාග්‍යක් කියලා නොහිතෙයිද . . ?

ඔන්න මට ඒ භාග්‍ය අපේ බස් රේඩියෝ එකේ කට්ටිය උදා කරලා දුන්නා.

ඒ ගැන බස් රේඩියෝ එකේ සියළු දෙනාට මගේ හර්ද්‍යාංගම ස්තූතිය.

ලංකාවේ වෙලාවෙන් අද රෑ අටයි තිහට බස් රේඩියෝ එකේ කතා බස් වැඩසටහනට එකතු වෙන්නේ දුකා . . .

මෙන්න් මේ ලින්ක් එකෙන් බස් රේඩියෝ එකට සම්බන්ධ වෙන්න පුලුවන් . .

එහෙම නැති නම් මගේ බ්ලොග් එකේ උඩ දකුණු කෙලවරේ ලින්ක් එක උඩ ක්ලික් කලාමත් බස් රේඩියෝ එකට යන්න පුලුවන්.

බැරි වෙලාවත් අහන්න බැරි වුනොත් දවසක් දෙකක් පහුවෙලා මෙන්න මේ බස් රේඩියෝ බ්ලොග් අඩවියෙන් සම්පූර්ණ වැඩසටහනම අහන්න පුලුවන්.

එහෙනම් කතා බස් එකෙන් හමුවෙමු ඈ . . .


අහ් කියන්න අමතක උනා . ..

ඉස්සර රේඩියෝ එකේ මට අමතක වුනු වැඩ සටහන් මතක තියෙන අය ඉන්න බව මම හොඳින්ම දන්නවා . . .

ඩෝසා, සචී, හශිත, දුමී, කකා, තිසා, ඩීන්,  මාරයා, ඕනයා, සපතේරු උන්නැහේ, අරුනි අක්කා, වෙද ගෙදර වෙදනා, නලිනි, බින්දි, චාමි, ටැබූ, ඉන්දික, සුජීව, අක්කන්ඩී, ඔබා මාමා, වෙනී . . මේ අයට වගේම තව බොහෝ අය ඇති ඒ වැඩ සටහන් මතක ඇති අය . . .

අනේ කරුනාකරලා මට අමතක උනු වැඩ සටහන් ගැන පොඩියක් ලියලා තියලා යන්න හොඳේ . . .


Pic From : http://www.austinpost.org/content/3d-radio

උපන් දින තෑග්ග . . !

අද මගේ උපන් දිනේ. 

මම හැමදාම තෑගි ලබන්නම උපන් කෙනෙක් කියලා බොහෝ වෙලාවට මට හිතෙනවා.

ඒත් හැදේම එපා වෙලා ජීවිතේ කලකිරිලා අපතයෙක් වෙලා හිටපු කාලෙදි මම ඒ කිසිම තැග්ගක වටිනාකමක් නොදැකපු කාලකන්නියෙක් වගේ නේද හිටියේ කියලා හිතුනාම අපරාදේ ඒ පහුගිය කාලේ කියලා දුක් වෙනවා මිසක් වෙන කරන්න කිසිම දෙයක් නෑ.

මගේ අම්ම-තාත්තා, සහෝදරියෝ, බිරිඳ, පුතා, යහළු-යෙහෙලියෝ, නෑදෑයෝ, අසල්වැසියෝ, හිතවතුන් වගේ අධ්‍යාත්මික මිනිස් සම්බන්ධතාත් භෞතිකව මට ලැබිලා තියෙන දේවලුත් ගැන හිතුවාම මම තරම් තෑගි ලබපු තවත් කෙනෙක් ඉන්නවද කියලා හිතන්න පුරුදු වුනේ අර අපත ජීවිතෙන් මිදිලා ජීවිතේ ආදරෙන් බදා ගන්න, බෙදා ගන්න හුරුවුනාට පස්සේ බව මට සහතික කරලා කියන්න පුලුවන්.

තෑගි ගැන ලියනවනම් මේ ලිපිය මහා පතරංග ජාතකේ තරම් දිග එකක් වෙන නිසා මේ පහල තියෙන එක විතරක් කියලා නවත්වන්නම්. .

කොටින්ම මේ ගෙදර ඉඳන් බ්ලොග් පෝස්ට් ලියන්න භාවිතා කරන අන්තර්ජාල පහසුකම්ත් මට ලැබුනු තෑග්ගක්.

හැමදාම තෑගි ලබන මම මගේ උපන් දිනේ දවසේ මගේ බ්ලොග් එක කියවන අයට ලොකු තෑග්ගක් දෙන්න හිතුවා.

හැබැයි මේ තෑග්ග, හැබෑ තෑග්ගක් වෙන්නේ ලබන අය තෑග්ග හරියාකාරව භාවිතා කලොත් විතරයි.

මම හැමදාම තෑගි ලබපු කෙනෙක් උනත් මම කොයි තරම තෑගි ලබපු කෙනෙක්ද කියන එක ගැන අලුතෙන්ම හිතන්න සිදුවෙන සිදුවීමක් ඉසිර මළයගෙන ලබපු තෑග්ග වූ බ්ලොග් එක නිසා අඳුන ගත්තු රොෂාන්-රුචක-රොජර් ල අඳුන්නල දුන්නු තෑග්ගක් වුනු බුද්ධිගේ බලකිරීමෙන් සිද්ධ උනා.

ඒ තමයි ඔවුන් මෙහෙයවපු පැය දෙකක වැඩ මුලුවකට සහභාගී වෙන්න ලැබුනු එක.

වැඩමුළුව නම් "ද සීක්‍රට්" (රහස) නම් සුප්‍රසිද්ධ පොත ඇසුරින් සහ ඒ ඇසුරින් නිමැවුනු වීඩියෝ වල උපකාරයෙන් කරන කරනු ලද  "ලෝ ඔෆ් ඇට්‍රැක්ෂන්" (ආකර්ෂණයේ නියමය) වැඩමුළුව.

එදා තමයි මම තේරුම් ගත්තේ මම මේ තරම් තෑගි ලබන්නෙක් වුනු "රහස"

ඒ අතරම අපතයෙක් වෙලා ජීවත් වුනු කාලයේ නිතරම දුක් වේදනා විඳින්න සිද්ධ වුනු "රහසත්" එදා බොහෝම අපූරුවට මට වැටහුනා

 ඒ රහස වෙන කිසි කිසිම දෙයක් නෙමෙයි . . . ආකර්ෂණයේ නියමය හෙවත් ලෝ ඔෆ් ඇට්‍රැක්ෂන්.

මගෙන් ඔබට ලැබෙන උපන්දින තෑග්ග නම් අපි දැන හෝ නොදැන අපිව පාලනය කරන ආකර්ෂණයේ නියමය ගැන මට දැනුනු දේ පිලිවබඳව ඔබව සුලුවෙන් හෝ දැනුවත් කිරීමයි.

මිනිස් මොළයෙන් නියමාකාරයෙන් වැඩ ගන්නා අයුරු අද අපට කියා දෙන අපේ දයාබර අරුණි අක්කා මෙන් එදා ඇගේ පියා වූ සුමනදාස සමරසිංහ මහතාත් මේ ආකර්ෂණයේ නියමය මිනිස් සිතේ හාස්කම් අදී පොත් හරහා අපට කියා දෙන්න අපමන වෙහෙසක් ගත් නමුත් ඉන් විපුල පළ ප්‍රයෝජන ගත් අය ඇත්තේ කීයෙන් කී දෙනෙක්ද?

ආකර්ෂණයේ නියමය ගැන මහා ලොකු වැටහීමක් එදා නොතිබුනා වුනත්, මා ඔහුගේ ඒ පොත් වල තිබූ දේවල් ඇසුරින් ජීවිතයේ සාර්ථකත්වය ලබා ගත් අයෙක් බව කියන්නේ නිහතමානී සතුටකින්.

ශරීරය සහ මුහුන විරූපී වෙන තරම් ගින්නකට මැදිවී ජීවිතයෙන් පලා යා යුතු වූ මම "නෑ මම කොහොම හරි සාර්ථක මිනිසෙක් වෙනවා" යැයි මගේම හිතට ශපත කර ගන්නට ඔහුගේ පොත් වල තිබී කියවූ දෑ උපකාරී වන්න ඇතැයි සිතෙන්නේ දැන්.

ආකර්ෂණයේ නියමය ක්‍රියා කරන අයුරු හරිම අපූරුයි.

එය තමන් විසින්ම අත්හදා බැලිය හැකි සරල පරීක්ෂණ කීපයකින් පසු දිගින් දිගට ක්‍රියාවේ යොදවන්න හැකි වීම නිසාම බුද්ධියෙන් යමක් වටහා ගෙන පිලිපදින්න හුරුවෙන අයට බොහෝ ප්‍රයෝජනවත්.

සරලව කියනවා නම් අප සම්බන්ධ සියල්ල සිදුවන්නේ, සියල්ල පාලනය වන්නේ අපගේ සිතුවිලි මඟින්.

අපගේ සිතුවිලි විශ්වයේ ඇති ඒ හා සමාන සිතුවිලි සහ ඒවාට අදාල සිදුවීම් සමඟ ආකර්ෂණය වීමෙන් අපගේ සිතුවිලි කූඨප්‍රාප්ත වන බවයි එදා වැඩමුළුවේදී පැහැදිලි කල අයුරින් මට වැටහුනේ.

පාවුලෝ කොයියෝ විසින් රචිත ඇල්කෙමිස්ට් (සිංහල පරිවර්ථනය - සන්තියාගෝ නම් සැරි සරන්නා) පොතේ ඇති මේ වදන සිහිකරන්න

"ඔබ හදවතින්ම යමක් විශ්වයෙන් ඉල්ලන්නේ නම් ඒ දේ ඔබට ලබා දෙන්න මුලු විශ්වයම කුමන්ත්‍රණය කරනවා"

එදා වැඩමුළුවේ පෙන්වූ රූප රූමු කීපයක තොරතුරු මේ:

ඔබ ගමනක් යන්න පටන්ගත් තැන් සිට සිතන්නේ අතර මඟ මහා ලොකු වාහන තදබදයක් ඇති වේවී කියලයි. සැකයක් නැත. ඔබ මහා වාහන පෝලිමක සිරවී ඇත. ඔබේ සිතිවිලි ඔබ හා සමානම සිතන අය රාශියකගේ සිතුවිලි හා සම්බන්ධ වී ඔබ සිතූ ආකාරයෙන්ම වාහන පෝලිමක ඔබව සිර කර ඇත.

ඔබ වාහනය ගාල් කර ආ වෙලේ පටන් සිතේ ඇත්තේ එකම සිතුවිල්ලයි. ඒ ට්‍රැපික් පොලිස් කාරයෙකු ඇවිත් දඩ කොළයක් දමා යා ඇත්දොයි යන සිතුවිල්ල පමනයි. ඔබේ සිතුවිල්ල සම්බන්ධ වනු ලබන්නේ දඩ කොලයක් ලිවීමේ නොතින් ආශාවෙන් පෙලෙන ට්‍රැෆික් පොලිස් මහතෙකුගේ සිතුවිලි සමඟයි. ඔහු පහසුවෙන් ඔබේ වාහනය සොයා ගොස් දඩකොළය ඔබේ වයිපරයට යටින් තබා යනු ඇත.

අපේ රටේ මේ වාහන පෝලිම් සහ දඩ ගැන ඇත්තේ වෙනම කත බහක් බව සැබෑ නමුත් ට්‍රැෆික් සහ දඩ ගැන අසුභ වාදී ලෙස නොව වෙනස් අයුරින් සිතන්න පටන් ගන්න . . මාසයක් පමන ගොස් ප්‍රතිපල සලකා බලන්න (මාර්ග නීති උල්ලංඝනය කරමින් දඩ නොවදින ලෙස හිතා සිටියාට පලක් නොවන බව වටහා ගනු ඇතැයි සිතමි)

මේ මා විසින් මිනිස් සිතේ හාස්කම් පොත ගැන දැනුවත්ව සහ ආකර්ෂණයේ නියමය ගැන නොදැනුවත්ව සිදුකල සහ ඉබේ සිදුවී ඇති පසුව ආකර්ෂණයේ නියමය සා සසඳා බැලු කල සමපාත වූ කරුනු කීපයක්.

• කිසියම් නියමිත වේලාවක ඇහැරෙන්න ඕනෑ යැයි තදින් සිතට තුන් හතර වතාවක් පවසා නිදා ගත් විට කෙතරම් ගැඹුරු නින්දක සිටියා වුවත් හරියටම කෙස් ගහට ඒ වෙලාවටම ඇහැරෙන එක.
• "මට අසනීප හැදෙන්නේ නැතැයි" කියා තදින් බලකර සිතට නිතර කියූ විට කිසි දිනෙක අසනීප නොවී සිටීමත් "මට අද ඇඟට සනීප මදි, උන ගන්න වගේ" කියා දෙතුන් විටක් සිතමින් සිටින විට ටික වේලාවකින් ඇඟ රත්වී උන ගන්න වගේ දැනෙන එක සමහර විට නිදා ගන්න යන මොහොතේ මෙසේ සිතූ විට පහුවදා නැගිටින් මොහොතේදී තදබල ලෙස උණ හෙම්බිරිස්සාව සෑදී තිබීම
• කෑමක් කන විට "අපෝ මේක මහා සවුත්තු කෑමක්" එසේත් නැති නම් බොන වෙලාවක "මේ බීම හරියන්නේ නෑ වමනේ කලා නම් හරි" කියා සිතා නානකාමරයේ දොර අසලට යන විටම  බ්බ් බ්බ් ඕ ඕ ක් . . . . . . !
• දේශන සහ සම්න්ත්‍රන වලට ගියාම මට ඉබේ නින්ද යනවා යැයි පූර්ව උපකල්පනයන් සහිතව ඒවාට සහභාගී වූ විට ගොරවමින් නින්ද යෑම සහ "නෑ මට නිදිමත හැදෙන්නේ නෑ"යි තදින් සිතට හඟවා ඒවාට ගිය විට මොහොතක් හෝ නින්ද නොයා කියූ දෑ හොඳින් මතකයේරැඳීම

ඉතිං අපි ඉදිරියේ තවත් ලිපි කීපයකින් කතා කරමු මේ අපූරු ආකර්ෂනයේ නියමය ගැන.


මේ ආකර්ෂනයේ නියමය වටහා ගැනීම ඔබට තවත් පහසු කරනු සඳහා එදා වැඩමුලුවේදී විකාෂණය කල වීඩියෝවේ කොටසක් ඔබට ඉදිරිපත් කරන්නම් මේ විශේෂ උපන්දින තෑග්ගේ අතුරුපස ලෙසට . . .



“අයියෝ මටමයි වෙන්නේ"

“මට ජීවිතේ එපා වෙලා”

"මැරිලා යනවනම් මීට හොඳයි"

ආදී දෑ කියමින් ජීවිතය එකම නරාවලක් බවට පත් කර ගත්තෝ ඕනෑ තරම් ඇත . .

ඒත් අපි මිතුරන් ලෙසින් ලං කර ගැනීමට කැමති එවැනි අඩවැඬියා වලින් ජීවිතේ කුරුවල් කර ගත්තවුන්ටද . . නැති නම් නිතර සිනාවෙන් සතුටින් සිටින්නටද . .

හිතට එකඟව පිලිතුරු දෙන්න . .

හරි එහෙනම් ඔබත් නිතර සතුටින් සිනාවෙන් සිටින්න . . .

ඒ සිනාව සතුට ඔබ සාර්ථක අයෙක් බවට පත් කරන අයුරු කෙටි කලකින් අත්විඳ බලන්න . .

එහෙනම් මට සුභ උපන් දිනයක් වේවා . . .

ඔබට සුභ අනාගතයක් වේවා . . සතුට පිරි ජීවිතයක් ලැබේවා . ..

ලොක්කී . . . !

අලෝක, අලෝක ගේ පපුවේ තියෙන බිමින් තියන්නත් බැරි දරාගෙන ඉන්නත් බැරි ගලක් වගේ මහා බර දිහා තුන්වෙනියෙක් බලන බැල්මක් හෙලුවා.

අක්කල දෙන්නෙක් නැතත් අයියා නිසා එකම අක්කා ආලෝකට ලොක්කි වෙද්දී ලොකු අක්කට ආලෝක පොඩ්ඩා නිසා ලොක්කීගේ ළමයි ඒක මොඩ් කරලා පොඩීස් කිව්වා.

ආලෝකගේ එකම අයියාට හෙවත් ලොක්කිගේ ලොකු මල්ලිට, ලොක්කි ආලෝක උපන්නාට පසු මද්දු කියන නිසා ආලෝකටත් ඔහු මද්දූ වෙද්දී ලොක්කිගේ ළමයින්ට මද්දු මිඩීස් උනා.

අර කිව්ව මහා විශේෂ ගල බවට පත්වුනේ, දන්න කාලේ ඉඳන් කිසිදේකට විරුද්දව කතා නොකරන - හැමදේම ඔලුව නමාගෙන භාර ගත්තු ලොක්කී නිසා එහෙම නැතිනම් හෙට අනිද්දා සිදුවන ඇගේ වැඩිමහල් දෝණිගේ යෝජිත විවාහය නිසා ඇතිවුනු සිදුවීම් නිසා කිව්වොත් වඩා හරි කියලා ආලෝකට හිතුනා.

ඒ මහා විශේෂ බර ගල අයින් කරන ක්‍රමයක් ගැන ආලෝක කල්පනා කරමින් සිටිනවා.

මේ හැමදෙටම වැරදි කාරයා ලොක්කීද නැතිනම් තාත්තාද?

ආලෝක, ආලෝකගේ හිත අතීතයට දුවන එක නතර කරන්න උත්සාහයක් ගන්නේ නැතුව හිටියා.

ලොක්කී යාලුවුනු කොල්ලා ආලෝකලගේ ආගමෙන් වෙනස් ආගමක කියලා ලොක්කීත් ආලෝකත් දැනගත්තු දවස ආලෝකට මතක් උනා.

"පොඩ්ඩෝ.මාර වැඩේ හලෝ. ශිරාන් අපේ ආගමේ කෙනෙක් නෙමෙයි. මෙච්චරකල් මට බොරු කියල තියෙන්නේ මම අතහරියි කියල බයට. එයාගෙ නමත් ශිරාන් නෙමෙයි."

"මොකක් . . . ඉතිං දැන් මොන මගුලටද කිව්වේ. නොකියම ඉන්න තිබ්බනේ"

"තවත් හංගන එක තේරුමක් නෑ කියලා මට අද කිව්වා. පව් කියලත් හිතෙනවා හලෝ. ගෙදර අයගේ ෆොටෝස් තියෙන ඇල්බම් එකත් මට දුන්නා අද"

"දැං ඔයාගේ තීරණේ මොකද්ද?"

ලොක්කී මද්දුට වැඩිය ආලෝකට හිතවත් නිසා හැම රහසක්ම කියන හින්දම වයසට වඩා පැහිච්ච කමකින් අහපු හැටි ආලෝකට මතකයි.

"මට හිතා ගන්න බෑ පොඩ්ඩෝ. එහෙන් තාත්තා කන්න හදනව රස්සාවක් හොයා ගනින් කියලා. මෙහෙන් අම්ම ඇඳුම් මහලා දුක් විඳින හැටි දැක්කාම තවත් අම්මට බරක් වෙන්නේ කොහොමද කියලා හිතෙනවා" ලොක්කී ඇස් දෙකේ හිස්ම හිස් බැල්මක් දරාගෙන ඈත නොපෙනෙන අනන්තයක් දිහා බලාගෙන හෙමීට කියපු හැටි ආලෝකට මතක් වෙනකොට ඇස් තෙත් වෙන එක නතර කරන්න බැරි වෙනවා.

"ලොක්කී ඔය මගුල අතෑරලා දාපන්, පිට ආගම් කාරයෙක් හොයා ගත්තේ අපේ උන් නැතුවටද" කියලා තාත්තා කියපු වෙලාවල් වලදී “එහෙනම් එහෙම එකෙක් හොයල කනකර ටිකක්වත් හදලා දීලා බන්දලා දෙන්නේ නැත්තේ ඇයි” කියලා අහන්න ආලෝකට ඕන වුනත් එහෙම පණ්ඩිත කතා කියන්න ගිහින් තාත්තගෙන් ගුටි කන්න වෙයි කියන බයටම කට වහගෙන හිටිය බව මතකයි.

ඒත් ලොක්කිගේ ආරක්ෂකයා වුනු ආලෝකත් ලොක්කීයි ශිරාන් අයියයි එක්ක කොහේ හරි ඇවිදින්න ගිහින් ගෙදර එද්දී කවුරු හරි කේලම කියලා තාත්තා ලොක්කීට තඩිබානකොට, ආලෝක ගිහින් ලොක්කීව බදා ගන්නේ “අනේ මගෙ ලොක්කීට ගහන්න එපා” කියලා අඬ අඬ බව මතක් උනාම ආලෝකට තාත්ත ගැන කේන්තිය අලුත් වෙනවා විතරයි.

“ආ උඹනේ සපෝටර් උඹත් කාපන් ලොක්කීගේ පංගුවෙන්” කියලා එතකොට තව එකක් දෙකක් ගහලා ලොක්කීට ගහන එක තාත්තා නතර කරන්නේ බඩපිස්සට ගහන්න බැරි හේතුවටද ලොක්කීට ගැහුව ඇති කියලා හිතුනු නිසාද කියලා අලෝක කවදාවත් හොයලා බැලුවේ නෑ.

ආලෝකගේ හිතේ තියෙන මහා විශාල බර ගලේ බරෙන් කොටසක්වත් ලොක්කිට දැන්නෙනේ නැතුව ඇද්ද එහෙම නැත්නම් දන්න කාලේ ඉඳන් කිසිදේකට විරුද්දව කතා නොකර හැමදේම ඔලුව නමාගෙන භර ගත්තු ලොක්කී ඒ බර දැනෙන්නේ නෑ වගේ ඉන්නවද? ආලෝකට හිතා ගන්න බැරි උනා.

ආලෝකට මතක් උනේ පුංචි කාලේ නිතර සිදුවන සිදුවීමක්.

පොඩි දවසවල මාලු, කරවල තියා හාල්මැස්සෙක් වත් නැතුව එලවලුයි කොල මැල්ලුමුයි එක්ක බත් කන්න වුනු දවස්වලට මද්දුයි ආලෝකයි බත් කන්න බෑ කියලා අම්ම එක්ක රන්ඩු කරන වෙලාවට කිසි සද්දයක් නැතුව ඔලුව බිමට නමාගෙන බත් කන ලොක්කී ඔලුව උස්සලා ආලෝක දිහායි මද්දුයි දිහායි බලනවා

"කෑ නොගහ බත් ටික කාපන් කොල්ලනේ. අපි වගේම අම්මත් අසරණයි. අම්මට වද දෙන්න එපා" කියන වචන ටික කන්දෙක දෙදරන තරම් සද්දෙත් නොකිව්වත් ඒ තරම් සද්දෙන් කිව්ව වගේ දනවන්න පුලුවන් බලයක් ලොක්කීගේ කඳුලු පිරුනු ලොකු බෝල ඇස් වල තියෙන බව තේරුම් ගන්න ආලෝකලා එකපාරටම රන්ඩුව නවත්වලා අම්ම අනපු බත් ගුලි වලට කට අරින්නේ ලොක්කී ආයෙම පිඟාන දිහා බලාන හෙමීට කන්න පටන් ගන්න කොටමයි.

ලොක්කිගේ හිතු මනාපෙට ශිරාන් අයියව බඳින්න තාත්තා ඉඩ දුන්නේ "ඒකිගේ කැමැත්තනේ . . ඒකිට සතුටු දෙයක් කර ගත්තාවේ" කියන හැඟීමටත් වඩා "ඇති යාන්තම් ලොකු කරදරේකින් ශේප් උනා" කියන හැඟෙමෙන් වෙන්න ඇති කියන දේ හිතින් අයින් කර ගන්න ආලෝකට ලොක්කිගේ විවාහයෙන් අවුරුදු 22කට කිට්ටු වෙන්න ආවත් තාමත් බැරිහැඩයි.

ලොක්කී තමන්ගේ ඉරණම, එක පාරක් විතරක් සූරන්න ඉඩදෙන ලොතරැයියක් කියලා හිතාගෙන "ආවොත් ආවා ගියොත් ගියා" කියලා කියලා හිතලා ඒ ඉරණමට මූන දුන්නු බව මතක් වෙද්දී ආලෝකට දරාගන්න බැරි වෙන්නේ "අනේ ලොක්කීයේ උඹ ජීවිතේ එක්ක සෙල්ලම් කරන්න එපා - මම උඹ ගැන බලා ගන්නම්" කියලා කියන්න තරම් තත්වයක් එදා උන්නු පුංචි එකාට නොතිබුනු බව මතක් උනාමයි.

තරු පහේ හෝටලයක ලොක්කී ලස්සන මනමාලියෙක් වෙලා හිටියා. ලොක්කීගේ භාරකාරයෝ හැටියට ශිරාන් අයියගේ නෑදෑ පවුලක් පෙනී සිටියා.

අලෝකත් පවුලේ අයත් ඈත කොනේ මෙසෙක ඉඳගෙන බලන් හිටියා.

එන්න කලින් ගහපු අරක්කු කාලක් හෝ භාගයක් නිසා අලෝකලගේ තාත්තට ගානක් නැතුව හිටියත් අනිත් අය හිටියේ මොකක් කරන්නද මොකක් කියන්නද කියලා හිතා ගන්න බැරුව තක්බීර් වෙලා බව ආලෝකට මතකයි.

විවාහයට කලින් දා ලොක්කී ශිරාන් අයියලගේ නෑදෑ ගෙදර යන්න පිටත් වූ දවසේ ආලෝක ඇඳේ කොට්ටෙට කට තදකරගෙන හයියෙන් කෑ ගහලා මහපොලොව කම්පාවෙන තරම් දුකින් ඇඬූ හැටි මතක් වෙනකොටවඩා මගුල් ගෙදර ගිහින් අහසින් වැටුනා වගේ උඩ බිම බලමින් හිටි හැටි මතක් වෙනකොට ආලෝකගේ හිත වාවන්නේ නැතුව යනවා.

ලොක්කිගේ ලොකු දූගේ මගුල් ගෙදර ගිහින් එදා වින්ද වේදනාව විඳින්න ආයෙනම් බැරි බව ආලෝක දන්නවා.

එහෙම හිතෙන්න වුනේ ශිරාන් අයියට සල්ලි අමාරු වෙන හැමවෙලේම ආලෝකයි මද්දුයි ඕන වුනා වුනත් දූගේ මගුල් ගෙදර හැමදේම ශිරාන් අයියගේ පවුලේ අය විතරක් ලංකරගෙන ආලෝකලාව පොල් කුඩු ගානට අයින් කරලා කරපු නිසයි.

ඒත් ඒකට එකට එක කරන්න කියලා මගුල් ගෙදර නොගිහින් ඉන්න හිතුවොත් ඒකෙන් ලොක්කී කම්පාවෙන තරම ගැන ආලෝක දන්න නිසා යම්දෝ නොයම්දෝ කියල අර මහා ලොකු ගලක් ආලෝකගේ හිතේ ගුලි වෙලා.

ඊටත් වඩා උපන් දා ඉඳන් අතේ තියාගෙන ගූ හුජ්ජ අතගාලා ලොකු මහත් කරපු දරුවෙක්ගේ ජීවිතේ වැදගත්ම අවස්ථාවකට කොහොම නොගිහින් ඉන්නද කියලා ආලෝකට හිතා ගන්න වත් බෑ.

ආලෝකට තරම් උපේක්ෂාවක් ලොක්කීට නෑ කියලා ආලෝක හිතුවත් කසාද බැඳලා ගිය දා ඉඳන්ම වහලියක් වගේ ගේ අස්සටම හිර වෙලා ගතකරපු ජීවිතයෙන්ම ලොක්කී උපේක්ෂාව පුරුදු වෙන්න ඇති කියලා හිතනකොට ආලෝකගේ පපුවට දැනෙන්නේ පුංචි සැනසීමක්.

"උඹේ දරුවෝ ඔක්කෝම දීග දීලා නිදහස් වෙලා ඉන්න දවසක . . . මම ජීවත් වෙලා හිටියොත් උඹ මැරෙන්න කලින් දවසක් හරි උඹ හීන මවපු සුන්දර නිදහස් ලෝකෙ උබට උදා කරලා දෙනවා ලොක්කියේ" ආලෝක ආලෝකගේම හිතට පොරොන්දුවක් කර ගත්තා.

"කමක් නෑ මගේ දුක තරහව මම කොහොම හරි විඳින්නම් . . ඒත් උඹේ දූගේ මගුල් ගෙදරට උඹ හැමදාම ආදරේ කරපු පොඩ්ඩා නැති උනාම උඹට දැනෙන වේදනාවේ බර මට දරාගන්න බෑ ලොක්කියේ . .. " කියලා හිතපු ආලෝක අල්මාරියෙන් කෝට් එකක් තේරුවේ ලොන්ඩ්‍රියට ප්‍රෙස් කරන්න දාන්න හිතාගෙන.

Pic from : http://www.jocr8.com/item/view/670

ඔබ නැති නම් මිහිපිට නැත මම් . . !

“ඔය තරම් බොන්නේ ඇයි තාත්තේ”.

“ ඒ විතරක්ද පුතේ සිගරට් එකක් ඉවර වෙන්න එකක් . . කිව්වට අහනවද මෙයා ”

“ තාත්තට ඕන ඔව්ව ඔහොම බීල බීල ලෙඩක් හදාගෙන ඉක්මනට මැරෙන්නද? ”

“ තොපි ඉතිං මම මැරෙන කම් තමයි බලන් ඉන්නේ ”

“ ඔය ඉතිං . . හඳ පෙන්නුවම ඇඟිල්ල ඇදයි කියනවා ”

" හිටපල්ලකෝ . . මම ඉක්මනට මැරෙන්න උඹලට එතකොට නින්ද යයිනේ "

" පිස්සුද සිරී . . ඔයා මැරුනාම කොහොමද . . ඔබ නැති නම් මිහිපිට නැත මම් "

" මොකක් . . අම්මට පිස්සුද? මෙයා බීලා මලා කියලා අම්ම සති පූජා කරන්නද? විකාර නැතුව ඊට පස්සෙවත් හොඳ මිනිහෙක් හොයලා බැඳලා සන්තෝසෙන් ඉන්න තියෙන්නේ "

" මේ නහින දෙහින කාලේ? "

" ඇයි අම්ම කියන්නේ නහින දෙහින කාලේ ඉන්න මිනිස්සු සන්තෝසෙන් ඉන්න එක පවක් කියලද? . . වයසට ගියා කියලා මිනිස්සුන්ගේ කටවල් වලට බයේ දුකෙන් ඉන්න ඕනද? "

ඒ සංවාදේ අපේ ගෙදරදී අම්මයි මායි තාත්තයි අතර ඇති උනේ මීට අවුරුදු දහයකට විතර කලින්.

එදා ඉඳන් අපි හැමෝම එකට හම්බවෙන ගොඩක් වෙලාවට රෙකෝඩින් කරපු කැසට් එකක වගේ මේ සංවාදය කෙරෙනවා . . .

ලස්සනම හරිය අර "ඔබ නැති නම් මිහිපිට නැත මම්" කොටස අම්මා ලස්සනට ගායනා කරන එක.

ඇත්තෙන්ම ශ්‍රීමතී තිලකරත්නගේ ගීත පුංචි කාලයේ ඉඳන් ගුවන් විදිලියේ ඇහුව වුනත් මේ ගීතය විශේෂයෙන්න් අහන්න පටන් ගත්තේ අර සංවාදේ මුලින්ම ඇති උනාට පස්සේ කියලා මට හොඳින් මතකයි.

එදා ඉඳන් අදවන තුරු වෙනසක් නැතුව මම මේ ගීයට කැමතියි. නමුත් කාලයක් යනතුරු නිතර නෑසුනු ගීයක්.

මා මිතුරු තුෂාර ඕමාන්හි රැකියාව කරන කාලයේ ඩුබායි හිටි අපි අනෙක් මිතුරන් නිවාඩුවකට ඕමාන් ගිය මොහොතක ඔහුගේ කාරයේ තිබී අහම්බෙන් මේ ගීය අහන්න ලැබුනාම අර නෑසෙන ගීයේ රසය මාව කොපමන කුල්මත් කරාද කියනවානම් ඒ කැසට් පටය යලි ඩුබායි එන ගමන් තුෂාරගෙන් ඉල්ලන් එන්න මම අමතක කලේ නෑ.

නමුත් "වාසනාවකට" ඒ කැසට් එක ඉල්ලගෙන ගිය මිතුරෙක් ආපහු දුන්නේ නෑ (සුපුරුදු පරිදි)

ඒත් ඒ ගීයට මගේ ඇති කැමැත්ත එහෙම්ම ම තිබුනා.

ලංකාවේ නිවාඩු ගතකරන දිනක නුගේගොඩ සුපිරි වෙළඳ සංක්‍රනයේ සංයුක්ත තැටි සොයා මෙහෙයුමක් දියක් කරපු මොහොතක ශ්‍රීමතී තිලකරත්නගේ අමරස පෙම් සීඩී පටය මිලදී ගැනීමට මා පෙළඹෙව්වේ ඒ කැමැත්තම බව නොකියාම බෑ.

ශ්‍රීමතීගේ ගීත බොහොමයක් රචනා කර තිබෙන්නේ ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් මහතා.

මගේ යෝජනාව නම් ඔබ ප්‍රේමකීර්ති ගී රචනා සහ 70 දශකයේ අපූරු සරල ගී ප්‍රිය කරන අයෙක් නම් මේ සංයුක්ත තැටිය අනිවාර්යෙන් මිලදීගෙන ඔබේ ගීත එකතුවේ තබා ගත යුතුම බවයි.

ඉතිං අහලා බලන්න එහි අඩංගු ගීත. (මේ ගීත මම අන්තර්ජාලයෙන් බාගත කර ගත්තේ - සබැඳිය නම් මතක නෑ)

අමරස පෙම් රසයෙන් කැලතෙන්
ඔබ නැති නම් මිහිපිට නැත මම්
ඔබ නැති නම් මිහිපිට නැත මම්
අමරස පෙම් රසයෙන් කැලතෙන්

සඳ වතුරෙන් සඳ සිසිල ගෙනා
ඔබ දැකුමෙන් සිත උමතු උනා//
මා ජීවත් වන බව මට දැනුනේ
ඔබ හද සැලෙනානා රාවෙන් . . //

සුපිපුනු මල් නටුවෙන් ගිලිහී
මඳ සුළඟින් ඔබ වෙත පැමිනී//
ඔබ පා මත වැතිරී පර වෙන්නට
මට ඉඩ දෙනු මැන මතුදා //

අර උඩ පින්තූරේ ඉන්න කොල්ලයි කෙල්ලයි ඒ කෙල්ලගේ නංගිගේ වෙඩින් එක දවසේ තමයි යාලුවෙල තියෙන්නේ . . .

ඒ කොල්ලා අර කෙල්ලගේ නංගි බැඳපු කොල්ලගේ නෑදෑ වෙන කොල්ලෙක්.

ඒ කොල්ලව දැක්කම ඒ කෙල්ලට මේ සින්දුවේ කියනවා වගේ "ඔබ දැකුමෙන් සිත උමතු උනා" වගේ වැඩක් වෙන්න ඇති කියලා අපි ඉතිං හිනා වෙනවා.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

අසා බලන්න මේ ගීතත් ඔබට සුපුරුදු ගීත නොවේද කියා

ආත්මයෙන් ආත්මය පතා එන ගිම් නිවාලන ප්‍රේමයේ කතාවක් . . . . .

ආත්ම ගනනක සිතුවිලි අතරේ
මා ඔබ සෙව්වා නැහැ දුටුවේ
අප දෙ අතක දෙදෙනෙකු වීලා
නැහැ නොවැ කිසිදා මුසු වන්නේ

සඳවත පායන රෑ කල අහසේ
කැලතී කැලතී සිත් යහනේ
මහද ඇඳෙන්නේ ඒ ඔබෙ රූපෙද
පාලුව තනිකම පටලාලා

මිනිසත් බාවය මා නොලදී නම්
පියඹා එනවා සුවඳ දිගේ
ඒ එන පාරේ විඩා නිවාලන
සීතල පවනද ඔබෙ ප්‍රේමේ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

මේ ලොවට මා එන්න ඇත්තේ ඔබ ලබන්නම නොවේද?
ඔබට මා නැතුව . . මට ඔබ නැතුව . . අපට අප නැතුව වෙන මොනවා ලැබුනත් පලක් වේද . . ?

ආදර ගඟුලෙහි ඉවුරෙ රැඳී
සහන පවන් සැලූ
මා ලඟ ඔබ සිටිනා විටදී
ලොවම දැකුම් කලූ //

මල් වැල් වන විල් පිරී ගියේ
සෙවන දෙවන්නලූ
බිඳු නඳ විහඟුන් ඉගිල්ලුනේ
මිහිරෙ රැඳෙන්නලු
පුන් සඳ නැගුනෙත් අහස් තලේ
අපට බලන්නලූ
දෙනෙතට කඳුලැලි තුරුල් කලේ
පෙමට අඬන්නලූ
පෙමට අඬන්නලූ . . .. .

මීවද මී පැනි පිරී ගියේ
දෙතොලෙ රඳන්නලු
දේදුනු ඕවිලි මැවී ගියේ
ලොවම පිනන්නලූ
මේ ලොව මා ඉපදුනේ ප්‍රියේ
ඔබව ලබන්නලූ
ඒ හැර ලැබුනත් පලක් නැතේ
ඉසුරු මැනික් මලූ

ශ්‍රීමතී වික්ටර් සමඟින්



. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ඔබේ ආදරය සෙහෙනෙසහ රැකවරනය හැර වෙන කිසිදු භෞතික සම්පතක් මට නොවේ අගනා . . . !

රත්තරන් මැනික් මුතු මොකටද ඒවා
හිස් අතින් සිනා සිසී පැමිනේවා //

මට මල් කුමටද මා උපන්නේ වන මල් උයනේ
මට පැනි කුමටද මා සිටියා මී බැඳී අරණේ
මිණිමුතු රන් සිව් සම්පත් ඇත මේ දෙරණේ
ගෙන එනු මැන ඔබ මට සලසන රැකවරණේ

මුතු බෙල්ලෙකු මුතු රකින ලෙසින් කුස තුල සඟවා
මතු ඔබ රැක ගමි මා සතු පිය සෙනෙහෙස හඟවා
ඔබ පැමිනෙනු පසු සිහිලෙන් හදවත පිනවා
මා ඉන් පසු ඔබ යන හැම තැනකම එනවා



. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

මේ මුලු අහසම මට මදි
ඔබ ගැන මෙතුවක් නොලියූ ගීය ලියන්නට
පුංචි තාරකාවක් දැල්වෙන තැන
ඇත ඉඩ ඔබ ගැන ගීය ලියනන්ට

සප්ත සමුදුරෙහි නිල් සායම් ඇත
එක පැහැයක් මදි ඔබ රුව අඳිනට
ඇසෙන් වැටෙන එක කඳුලු බිඳක් ඇති
මට ඔබෙ පිලිරුව සිතුවම් කරනට . . !

සිත් දහසක් මදි ඔබ ගැන සිතුමට
එපමන ගැඹුරක් ආදරයෙහි ඇත
එක සිතකින් මේ ගැන සිතියැකි මට
ආදරයට සිත් දහසක් ලොව නැත . .

සුභාෂ්: දැක්කා නේද පිරිමි අපි කටින් නොකිව්වට මේ අහසත් ඉඩ මදි අපේ ආදරේ තරම ලියන්න . . ඒකට ගෑනුන්ට පොඩි ඉඩක් තිබ්බ නම් හොඳටෝ . . ම ඇති . . මොනාද ලියන්නේ "කිසි වැඩක් නෑ අපාරාදේ මේ මිනිහව බැන්දේ"

නදීෂා: අනේද ඉතිං කියන්නේ . . ඔය තේරෙන්නේ ඔයාට ගොනාට වගේ . . .

ශ්‍රීමතී වික්ටර් සමඟින්

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

මේ 70 දශකයේ තිරගත වුනු තරංගා චිත්‍රපටයේ මගේ ප්‍රියතම ගීතයක්

කන්දෙන් කන්දට ලන්දෙන ලන්දට
මල් මුව රද ලස විසිරී යනවා
රංචු ගැසීලා පියා සලලා
බමන බමර කැල
රොනට ඇදෙනවා

චන්දන මල් සිහිල උරා
කුන්ද සමන් පෙති අතුරා
මන්දහාස මුව තවරා
සැනහී සැනහී
රංචු ගැසීලා පියා සලලා
බමන බමර කැල
රොනට ඇදෙනවා



ජෝතිපාලට සහය වෙන ශ්‍රීමතී

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

සන්සුන් රුවන් හද මන්දීරයේ //
ආලෝකේ ආලෝකේ ඔබය ප්‍රියේ
රන්වන් එරන්වන් යෞවනියේ //
සෙව්වන්දී පෙම් උයනේ ඔබද ප්‍රියේ

ඔබගේ හද හැඩ
මුහුනෙන් පෙනේ
දෙනෙතේ කැලුම් බර
නිල් මල් පිපේ
තුරු හිස් මුදුන් දළු
සුළඟින් සැලේ
සුවඳක් ඇවිත් පොඩි
රහසක් කියයි

හැලෙනා රිදී දිය ඇල්ලක් වගේ
සංගීතයක් අප දෙහදේ නැගේ
ගීයක් ගයා හොඳ තනුවක් සදා
හිනැහී ටිකක් හැඩ නැටුමක් නටා

සන්සුන් රුවන් හද මන්දීරයේ //
ආලෝකේ ආලෝකේ ඔබය ප්‍රියේ
රන්වන් එරන්වන් යෞවනියේ //
සෙව්වන්දී පෙම් උයනේ ඔබද ප්‍රියේ



මිල්ටර් පෙරේරා සහ ශ්‍රීමතී

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

අපේ වැම්පයර් මළයා නෑසෙන ගීත නිතර ලබා දෙනවා . .

ඔහුට පොඩි උදව්වක් විදිහට මගේ බ්ලොග් එකේ නෑසෙන ගී රස ලේබල් එකේ දූවිලි බොහොම කාලෙකට පස්සේ පොඩ්ඩක් පිහිදලා දාන්න හිතුවා . . .