අද උඹට හැම දේම අතහැරලා යන්න වෙනවා පුතෝ !!

"අද උඹට හැම දේම අතහැරලා යන්න වෙනවා පුතෝ" කියලා ඔබේ ඉරණම ඔබට කිව්වොත් ඔබ කුමක් කරයිද??

"අනේ මට තව අවුරුද්දක් දෙන්න, මාසයක්, සතියක්, දවසක් . . . . "අවිවාදයෙන්ම කල් ඉල්ලා වැඳ වැටේවී නේද??

මොනවටද මේ කල් ඉල්ලන්නේ

හැබෑ කර ගන්න බැරි උනු හීන අටෝරාසියෙන් එකක් දෙකක් හරි හැබෑ කරගන්න උත්සාහයක් දරන්න

තමන්ට කියලා තියෙන දේපල (ඇඳුම් කඩමාල්ලක් හරි කමක් නෑ) තමන් කැමති කෙනෙකුට පවරලා එන්න

තමන්ගෙන් යැපෙන අය ඉන්නවනම් ඒ අය වෙනුවෙන් තමන්ගෙන් කෙරෙන්න ඕන දේවල් කරලා ඉන්න

තමන්ගේ තරහා කාරයට අන්තිම මොහොතේත් ගේමක් දීලා එන්න

මේ ඕන එකක් වෙන්න පුලුවන් නේද . .

ඕනෑම කෙනෙකුට මේ කියපු ඕනෑම දෙයක් හරි මීට සමාන දෙයක් හරි හිතිලා කල් ඉල්ලා ගන්නම හිතේවී නේද??

එහෙම නොවී "අහ් එහෙමත් එකක්ද?? අදම යන්න වෙනවද ?? හරි මම ලෑස්තියි එහෙනම්" කියලා කියන එකෙක් ඉන්න පුලුවන්ද??

ඔව් මම හිතන්නෙත් එහෙම කෙනෙක් ඉන්න බෑ කියලයි.

එහෙම එකෙක් ඉන්නවනම් ඒ කෙනා . .

මුලු ජීවිතේම එපා වෙලා කලකිරිලා ඉන්න කෙනෙක්,

ලෝකෙටම වෛර කරන කෙනෙක්, වෙන්න ඕන නේද??

. . . . . . . . . . . . . . .

ජීවිතේ හෙන ම ආසාවෙන් බදාගෙන අල්ලන් ඉන්න,

සියලු සැප පහුසුකම් සහිතව තමන්ම සැලසුම් කලතට්ටු ගෙයක් බාගෙට හදාගෙන යන;

දරු පවුලේ සහෝදරියන්ගේ, මිතුරු මිතුරියන්ගේ ආදරය නො අඩුව ලබමින් ප්‍රීතිමත් ජීවිතයක් ගතකරන;

බ්‍රෑන්ඩඩ් ෂර්ට්, ටී ෂර්ට්, සන්ග්ලාස් වලට ලෝබ;

කෑමට බීමට ත් පෙරේත; එකෙක් ට එහෙම "හදිසියේ යන්න වෙයිද දන්නේ නෑ" කියලා හිතුනොත් ඌ ඒ තීරණේ සතුටින් භාර ගනීවි කියලා හිතනවද??

එහෙම සතුටින් භාර ගන්න හිතනවනම් ඌ ට මානසික රෝගයක් වත්දැයි කියලා හිතෙනවද??

හැබෑවට එහෙම එකෙක් ඉඳීවිද අප්පා . . ??

. . . . . . . . . . . . . . .

ඉන්නවා ඉන්නවා මෙහේ ඉන්නවා.

මීට අවුරුදු 17කට කලින් ඉස්සරහා ගෙදර ගෑස් එක ලීක් වෙලා ගිනි ගන්න එක නිවන්න උදව් කරන්න ගිහින් පිච්චුනු එකයි පුංචිම කාලේ සෙල්ලම් කරද්දී බෝලයක් අහුලන්න කම්බි වැටකින් පනින්න ගිහින් බෙල්ලේ කම්බි වැට පැටලුනු එකයි තමයි මගේ ජීවිතේ මතක තියෙන ශාරීරික අකරතබ්බ.

ඔපරේෂන් එකෙක් කියලා දෙයක් මගේ ජීවිතේ ප්‍රථම වතාවට කලේ මේ ගිය නිවාඩුවේ නහයට කරපු ඔපරේෂන් එක තමයි. ඒකේ විස්තර කලින් පෝස්ට් එකේ තියෙනවා ඕන්.

වැඩිපුර ගොරවන අයට ඔපරේෂන් වලදී සිහි නැති කරන්න වෙනමම ක්‍රම තියෙනවා කියලා ඊ.සී.ජී එකක්, ෆුල් බ්ලඩ් කවුන්ට් එකක්, බ්ලඩ් ශුගර් රිපොර්ට් එකක් අරගෙන වෙන ඩොක්ටර් කෙනෙක්ට ඔපරේෂන් එකට කලින් පෙන්නන කිව්ව බව අම්මට කිව්ව වෙලාවේ ඉඳන් අම්ම කියන්නෙම ඔය ඔපරේෂන් එක කරන්න එපාමයි කියලමයි.

එහෙම වෙලා අහවලා, අහවලා, අහවලා සිහිය එන්නේ නැතුව මළා කිය කිය අම්ම මට කියන ගමන් අක්කවත් වත් හොඳටම බය කරලා.

නදීෂා නම් චන්ඩි කෙල්ල වගේ හිටියා.

නෑ නෑ හිටියා නෙමෙයි "ඉන්ජෙක්ෂන් එකක් ගහනවටත් බයේ මැරෙන්න හදන මෙයා ඔපරේෂන් නම් කරයි" කියලා හිතාගෙන තමයි මුලින් ඉන්න ඇත්තේ.

ඒත් පස්සේ මම බය නැතුව මූන දෙන්න හදනකොට අම්මගේ වචන වලින් බය වුනු බව නොපෙන්නා ඉන්න ඇති "මමත් බය වුනොත් මෙයා ඇත්තටම බය වෙයිද දන්නේ නෑ, ඒක නිසා මෙයාට ශක්තියක් වෙනන්ත් එක්ක බය නෑ වගේ ඉන්න ඕන" වගේ කියලා හිතලා.

කොහොම හරි නවලෝක රෝහලේ කාමරේ ඉඳන් ඔපරේෂන් තියටර් එකට යනකොටත් මම කල්පනා කර කර ගියේ අර කිව්ව වගේ එහෙම සිහිය නො එන වගේ දෙයක් වෙලා යන්නම යන්න වුනොත් කියලා . .

විස්වාස කරනවද . . මට මොහොතක් වත් යන්න බෑ තව කල් ඉල්ල ගන්න ඕන කියලා හිතුනේම නෑ නේ . . .

විරුල්ව නදීෂා බලා ගනීවී, අම්මටයි තාත්තටයි රත්මලානේ ගෙදරින් ලැබෙන කුලිය මදි නම් නංගිගෙන් ඉල්ලගනීවී කියලා හිතලා යන්න තියෙනවනම් ඔන්න ඔහේ යන එකනේ කියලා හිතලා මම හරිම සැහැල්ලුවෙන් තමයි හිටියේ.

තියටර් එක ඇතුලේ ට්‍රොලිය තල්ලු කරගෙන ගිය හෙදිය මගෙන් අහනවා "කලින් ඔපරේෂන් වලට මූන දීලා තියෙනවද" කියලා.

මම "නෑ මේ පලවෙනි පාර" කියපු ගමන් එයා කියනවා එයාගේ සහායකයාට "අයියේ මේ බලන්නකෝ පලවෙනි පාර වෙලත් බය නැතුව හිනා වෙලා ඉන්න හැටි" කියලා.

"ඇයි බය වෙලා ඉන්න ඕනද" කියලා ආයේ මම ඇහුවාම කියනවා

"නෑ බය වෙන්න කිසිම දෙයක් නෑ. ඒත් ගොඩක් අය පලවෙනි පාර ඉන්නේ පුදුම බයකින්. ඔයා හිනාවෙනා සැහැල්ලුවෙන් ඉන්නවා දැක්කම පුදුම හිතුනා" කියලා

නිකමට හරි හිතන්න පුලුවන්ද යන්න වෙනවනම් ඔන්න ඔහේ යන එකනේ කියලා එහෙම සැහැල්ලුවෙන් මම හිටියේ ඇයි කියලා.

කාලයක් තිස්සේ මම උපේක්ෂාව පුහුනු කරපු නිසා. අටලෝ දහමින් කම්පා නොවී ඉන්න උත්සාහ කරමින් සිටින නිසා. කිසිම කෙනෙකුට වෛර නොකරන නිසා, ක්‍රෝධ නොකරන නිසා (පොඩ්ඩක් හරි තරහින් ඉන්නේ එකම එක්කෙනෙක් එක්ක විතරයි - ඒ තමයි අපේ තාත්තා)

ලාභ , අලාභ, යස, අයස, නින්දා, ප්‍රසංසා, සැප, දුක.

මේ තමයි අටලෝ දහම මගේ දැනීමේ තරමට.

මේ අටලෝ දහමින් එකම එකක් නිසා තමයි මම මොහොතකට හරි සැලෙන්නේ. ඒ තමයි "නින්දා" අනෙක් ඒවා නම් කිසිම දේකින් නොසැලී ඉන්න තරම් සිත දැන් ශක්තිමත් කියලා මටම හිතෙනවා.

මම කියනවටවත් පොඩ්ඩක් දවසක්, සතියක්, මාසයක් උත්සාහ කරලා බලන්න මේ අටලෝ දහමින් කම්පා නොවී ඉන්න, අනෙක් අයට වෛර නොකර ඉන්න, ක්‍රෝධ නොකර ඉන්න.

බලන්න හිත කොයි තරම් නිදහස් වෙයිද කියලා.

ඕන වෙලාවක ආපහු යන්න තරම් හිත සැහැල්ලු නොවෙයිද කියලා . . !!