අම්මාවරුන් පමනද මතු බුදු වන්නේ . . . ! !

පුද්ගලික ජීවිතේ එක්තරා සිදුවීමක් නිසා පියවරු ගැන ලිපියක් ලියන්න ඕන කියල මගේ හිත කෑ ගසා ඉල්ලා සිටියා. . .

මම කලින් ලිපියක ප්‍රතිචාරයකට පිලිතුරක් ලෙස තබපු සටහනකිනුත් මම කිව්වා අපේ සමාජය නාමිකව පීතෘමූලික උනාට . . . ප්‍රායෝගිකව නැතිනම් තත්වාකාරයෙන් . . . මාතෘ මූලික යි කියලා . . .

මේ වටහා ගැනීම එසේත් නොමැති නම් ඒ අදහස මුල්බැස ගැනීම තුල පියවරුත් බොහෝ විට උත්සාහ කරන්නේ දරුවන් කෙරෙහි තමාගේ ආදරේත් මව හරහාම දරුවාට පෙන්වන්න . . .

දරුවෙක් "තාත්තේ මට මේ පාර අලුත් අවුරුද්දට අලුත් ඇඳුම් ගොඩා. .අ . ක් අරන් දෙන්න හොඳේ . . " වගේ ඉල්ලීම් ඉදිරිපත් කරන ආකාරයට හෝ නැතිනම් . . . "අප්පච්චී මේ, මට අලුත් බෑග් එකක් අරන් දුන්නේ නැතිනම් ලබන සඳුදා ඉදන් මම ඉස්කෝලේ යන්නේ නෑ හරිද . . ?" ආකාරයට නියෝගයක් ලෙසට හෝ තමන්ගේ අවශ්‍යතා පියාණන්ට ඉදිරිපත් කිරීමේදී . . පියාත් (බොහෝ පවුල්වල මුදල් උපයන්නා පියා බැවින් . .) මුදල් උපයන්නා ඔහු වුවත් "මං දන්නේ නෑ . . අම්මගේන් අහල බලන්න . . " කියා දරුවාගේ අවශ්‍යතා ඉටුකරන නියම පුද්ගලයා තමා වුවත් ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතා ඉටුකර දී ඒ වෙනුවෙන් දරුවාගේ සෙනෙහස, ආදරය නම්වූ ප්‍රතිලාභ ලබා ගැනීමට මවට ඉඩ කඩ සලසා දෙනවා . . .

දරුවාගේ හිතේ ඇතිවන්නේ "අපෝ අරූගෙන් ඉල්ලුවට මෙලෝ මගුලක් හම්බු වෙන්නෙ නෑ . . අම්මගෙන්ම ඉල්ලන්න ඕන . . " කියන හැඟීම නොවේද . . ? පියාගේ ගැඹුරු නිහඬ සෙනෙහසට වන්දි ලෙස ලැබෙන්නේ දරුවාගේ හිතේ ඇති වුනු කහට පැල්ලම පමනක් නොවේද . . ?

මව්වරු කීයෙන් කීදෙනෙක් "පුතා මේ . . . මම ඕක අරගෙන දුන්නට සල්ලි දුන්නේ නම් අප්පච්චියි . . . එක නිසා අප්පච්චිට කිස් එකක් දෙන්න මේක ඔයාට අරන් දෙන්න සල්ලි දුන්නට . . " ලෙස පියාගෙන් ඉටුවූ සේවය දරුවන් ලවා අගය කර වන්නට හෝ දරුවන්ට නියම තත්වය පිලිබඳ වැටහීමක් ලබා දෙන්නට උත්සාහ දරා තිබෙනවාද . . . ?

කුඩා කල සිට තමා ජීවත් වූ, ජීවත් වෙන . . තමාගේ ගෙදර පරිසරයේ සිදුවීම් සමඟ නිකමට සංසංදනය කර බලන්න . . . අතේ ඇඟිලි වලින් ගැන බලන්න අවස්ථා ගනන ගැන . . .

මේ තත්වයේ අතුරු ප්‍රතිඵලයක් ලෙස සමාජයේ බොහෝ අය සිතන්න පෙලඹිලා “මව්වරු පමනයි දරුවන්ට ආදරේ . . පියවරු දරුවන්ට ආදරේ නෑ” කියලා . . .

මවුගුණ ගී තරමට පිය ගුණ ගී ලියවිලා තිබෙනවාද . . . ?? පාසැල් මෑණියෝ කියනවා මිසක් කවදාවත් ඇසී තිබෙනවාද පාසැල් පියාණෝ කියනවා . . . ලංකා මාතා කියනවා මිසක් . . ලංකා පිතා කියනවද . . . මගේ මවු බස, මවු රට කියනවා මිසක පිය රට, පිය බස වගේ වචන අසා තිබෙනවාද . . . ?

දරුවෙක් ව දසමාසයක් කුසේ දරාගෙන නොසිටියාට . . . තමන්ගේ තනෙන් කිරි නොදුන්නාට . . . පිය සෙනෙහසට මව් සෙනෙහසට වැඩිය අඩු වටිනාකමක් . . අඩු තක්සේරුවක් ලබා දෙන්න . . . සමාජයේ අය පෙළඹිලා තියෙන්නේ . . . පියවරුන්ගේ අවාසනාවටම වෙන්න ඇති . . .

පියවරු ගැන පිය සෙනෙහස ගැන මගේ හිත සසලකල මේ අදහස් හා ලෝකයේ සියලුම පියවරු ගැන සිතේ ඇතිවුන වේදනාව සමනය කර ගනුවස් . . . පිය සෙනෙහේ ගැන ලියවුනු ගීත කිහිපයක පදමාලාත් මේ ඉහත කෙටි සටහනත් ලියා තැබීමට මා සිතුවා . . .



. . . . . . . . . . . . .. . . .

මුලු ලෝකයටම මා එපා වූවත් . . . නුඹට මා එපා නොවන බව මා දනිමි . . . ලෝකයේ කුරිරු කම් වලින් හිත රිදුනු මොහොතට . . . රිදුනු හිත සුවපත් කල හැකි ඔසු ඇත්තේ ඔබේ උනුසුම පිරුනු කැදැල්ලේ පමනක් කියත් මා දනිමි . . . ඔබට කිරුලු දරන්නට නොහැකි වූ ලොවේ ඔබේ මනසින් කිරුලු දැරුවේ දුක් මහන්සි වී ඔබ සරි කල මුදලින් මා ශිල්ප සතර හදාරා ඉහලට නගිනු බල බව ද මා දනිමි . . . එවන් වූ ඔබ මේ සංසාර සාගරේ මතු උපදින උපදින භවයක් පුරා මගේ ම පියාණෝ වේවා . . . ! !

මහා සාගරය තරම් වූ පිය සෙනෙහස පුතෙකු විසින් නිවරදිව හඳුනා ගත් එක් දුර්ලභ අවස්ථාවක් . . . ගීතය ගායනා කරන්නේ
අබේවර්ධන බාලසූරිය මහතා . .

පියාණනී මා නැවත උපන්නොත්

පියාණනී මා නැවත උපන්නොත්
අපාර වූ මේ සංසාරේ . . .
ඔබේ ම පුතු වේවා . . .
ඔබේ ම පුතු වේවා . . .

ශිල්ප සතර දී සිහසුන හිඳුවා
ඔබට අහිමි ලොව මා රජ කරවා . . . //
ඈත ඉඳන් ඔබ බලා සිටින්නේ
නෑ ඔබ වන් පියවරු හමුවන්නේ . . . .

පියාණනී මා . . .

හිත මිතුරන් මා හැර ගිය දවසේ
ලොවම එරෙහි වී තනිවුනු මොහොතේ . . . //
ඔබේ පැලේ නැත දොරගුලු ලන්නේ
ඔබේ සෙනේ ගඟ නැත වියලෙන්නේ . . .

පියාණනී මා . . .

. . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . ..

මව් ගුණ වෙනුවෙන් මවගේ දෙවුරින් දෑතින් අල්ලා මවගේ දෙපා නැමැද මුහුන සිඹ දොරින් නික්මෙන පුත . . . කුඩා කල මා ආදරයෙන් සිඹි එදා කිරි සුවඳ පිරුනු මුවින් හාදුවක් ඉල්ලා මගේ කම්මුල් කෑගසන හඬ නුඹට අසුනා නම් . . . මා දහදුක් විඳ සරි කල මුදලින් වැඩුනු නුඹගේ ශක්තිමත් දෑතේ පහස ලබන්නට මගේ උරහිස් කෑගසා කරන ඉල්ලීම නුඹට ඇසුනානම් . . . අනේ ඒ වාසනාව නොලැබීමට මා කල පව කිම . .. මූනිච්චාවට මගේ ලඟ දෙකට නොනැමී ආදරෙන් නුඹ මගේ පිට ටිකකට අතගා වත් පලයන් මා රත්තරං පුත . . ඒ ඇති මට . . . !

ගීතය ගයන්නේ ටී. එම්. ජයරත්න මහතා . . .

අම්මා සඳකි මම ඒ ලොව හිරුය රිදී

අම්මා සඳකි මම ඒ ලොව හිරුය රිදී
ඒ ඉර හඳෙන් ඔබේ ලෝකය එලිය වුනී
රැකුමට පූතුන් දිවියේ දුක් ගැහැට විඳී
පිය සෙනෙහසට කව් ගී ලිය වුනා මදී

සිරුරේ දුවන්නේ මගේ ලේ නොවැ පුතුනේ . .
කුසයේ නොදැරුවත් දිවි බර මට දැනුනේ
මහමෙරකට උසයි දරු පෙම හද පතුලේ
පුදුමයි පුතුනි කිම මගේ ලේ කිරි නොවුනේ . . .

මවකට මුවාවී නුඹ වෙත දිවි දුන්නේ
මම වෙමි පුතුනි එය මා පමනයි දන්නේ
පිය සෙනෙහස නැතිද දරුවනි හඳුනන්නේ
අම්මාවරුන් පමනද මතු බුදු වන්නේ . . .

අම්මා සඳකි . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . .

රෝස පෙත්තක් උඩ වහපු සමනල් පැටියෙක් වගේ අප්පච්චිගේ අතේ අපි සුරතල් වුනු කාලය අනේ අක්කන්ඩියේ මට නම් සිහිනෙන් දිව ගෑ සීනයක් වගේ . . . අම්මා අපට වැරදි වලට කෝටු පාර දුන්නත් . . . අප්පච්චිගේ සාගරයක් තරම් ආදරේ පිරුනු හිතට බෑ අපිට පොඩ්ඩක් වත් රිද්දවන්න . . අනේ එහෙව් අප්පච්චියි අම්මයි ලග තියාගෙන තේ වතුර උගුරක් පොවන්න අපිට වාසනාවක් නැතුව ගියානේ . . . ! අනේ ඇයි අපි හෙට වෙනකම් බලා හිටියේ ඔවුන් ගැන බලන්න . . . ඊයේ දවසේ අපිට යමක් කරන්න තිබුනානම් මේ හද රිදුම් දෙන වේදනාව නොලබන්න ඉඩ තිබුනා නොවේද . . ?

ගායනය මාලනී බුලත්සිංහල මහත්මිය . .

සෙනෙහස පුදා අම්මාවරුන් වගේ

ආ . . ආ . . ආ . . ආ . .

සෙනෙහස පුදා අම්මාවරුන් වගේ
දහඩිය හෙලා මහ සාගරේ වගේ
ඔවදන් දෙවා අගන මුතු මැණික් වගේ
ඇති දැඩි කල අප සමනල පැටවු වගේ . .

ආ . . ආ . . ආ . . ආ . .

අක්කන්ඩියේ . . පොඩි කාලේ . . පොඩි කමට .. . //
කල වරදකට වත් තැලුවේ නැත අපට . .. //
සෙනෙහස තිබුනි උතුරා මහ මෙර උසට . . .
පියෙකුගෙ කඳුලු මුතු ඇට වුනු දරු පෙමට . .

ආ . . ආ . . ආ . . ආ . .

පියවරු සිටින දරුවන් හට තනි නැතුවා
මවුවරු සිටින දරුවන් හට තනි නැතුවා
මවුපිය වරුන් ඉර හඳ මෙන් ලඟ හිඳුවා
දරුවන් පාන හසරැලි අප හට නැතුවා

සෙනෙහස පුදා . . .

. . . . . . . . . . . . . . .

ඔහුගේ මුලු ජීවිතයම අපි යැයි සිතූ අප්පච්චී . . . ජීවිත කාලයම අපිට ඉහල නගින්න ඉනිමං තනා දී අපි ඉහලට නගිද්දී බිම සිට අපිට නොවැටෙන්න හයියෙන් ඒ ඉනිමඟ අල්ලා සිටි අප්පච්චී . . . ඉහලට නැගුනු පසු ඒ ඉනිමඟ දිගේ ඔබට උඩට එන්න අත දීම කෙසේ වෙතත්. . ඉනිමඟට පයින් ගසා අප බිම දැමුවත් . . . බිම සිට ම ඉහල සිටින අප දෙස නොත් නොපියා . . . ඔබේ උදව් අවැසි වෙන තෙක් බලා සිටින අප්පච්චී . . . අනේ ඔබ මියෑදෙන්න කලින් මේ දොලේ ගලා යන්නේ ඔබයි . . කෙතේ නිලට නිලේ දිදුලන නිල් ගොයමත් ඔබයි . . . මේ ගහ කොලින් හමා එන සුවදත් ඔබයි . . එහි පිපුනු මලුත් ගෙඩිත් ඔබයි . . කියා මට සිතුනේ . . . මගේ පෙර පිනකට නොවේද . . .??

ගීතය ගායනා කරන්නේ කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ මහතා

අන්දර යායේ වැව් තාවල්ලේ

අන්දර යායේ වැව් තාවල්ලේ . .
සක්මන් කරනා අප්පච්චී
දොලේ දියයි මට . . කෙතේ නිලයි
ගහ වැලේ මලයි මට . . අප්පච්චී

වලාකුලේ දා බිඳු තවරා
මහ පොලොවට මහ වැසි ගෙනෙනා . . //
දිවි ගමනේ ඉම කඳු මුදුනේ ඉඳ
පිතු සෙනෙහේ කඳුලැලි හලනා

අන්දර යායේ . .

තුරු හිස මුදුනේ මල් පලඳා
කැකුලු මුවට පල වල නෙලුවා . . . //
ඒදඬු මං බැද සත්කුලු පව් බිඳ
සිදාදියට එන මං තැනුවා

අන්දර යායේ . .

. . . . .

සුමුදු නානායක්කාරගේ කමෙන්ට් එක නිසා මතකය අළුත් වූ මේ ගීතයත් මෙතනටම එකතු කරමි.

"මට හමුවූ,පිය සෙනෙහස ගැන කියැවුනු අග්ර ඵලය වන් "පුජා"චිත්රծපටියෙ තේමා ගීතය මේ" සුමුදු නානායක්කාර

දරු දුක උහුලා

දරු දුක උහුලා........
තනිව වැලපෙනා.......
බුදු බව ලබනා.... පියවරු වෙසෙනා....
පු...ජා.... පුජා වෙවා.......

මහමෙර වැනි බර සිතින් උහුලනා......
කදුලැලි සමුදුර නෙතින් සන්ගවනා......
දරු දුක උහුලා තනිව වැලපෙනා......
බුදු බව ලබනා.... පියවරු වෙසෙනා....
පු...ජ.... පුජා වෙවා........

මව් ඇති දාටත් සෙනෙහස පුදනා.....
මව් නැති දාටත් තුරුලේ රකිනා.....
බුදු බව ලබනා පිය වරු වෙසෙනා.....
පු...ජා... පුජා වෙවා.....!!