වැලි කතරේ අපි . . .!

ගිනිගෙන දැවෙනා මිරිඟු දියෙන් පිරි
වැලිකැට පුපුරන වැලි කතරක් සරි
ගහක් කොලක් නැති දිය කඳුලක් නැති
මරු කතරක් ගැන ඇසුවෙමි බිය ඇති

මිනිසුන් යති එති කහවනු ගෙන එති
මැදුරුද තනවා සිටුවරු මෙන් වෙති
කහවනු ඇති මුත් බෝ දුක් එහි ඇති
කතරට යන්නට නොසිතනු පවසති

ගත සරසන්න සළු පිලි නැති මුත්
කුස පුරවන්නට මසවුළු නැති මුත්
කරදර අඟහිඟ බෝ දුක් ඇති මුත්
කිම යනු කතරට සුරපුර මෙහි වෙත්

දේසපාලුවන් මුලු රට වනසති
මහජන මුදලින් සෙල්ලම් පෙන්නති
ජීවන වියදම අහසට උඩයති
දුප්පත් අපගේ බඳපටි තදවෙති

දෙමාපියන් හා අඹු දරු විඳවති
නොබලා ඉන්නට සිත සවි බල නැති
මරු කතරේ නොව මරු මුව තුල ඇති
කහවනු ගන්නට යන්නට සිත ඇති

ආවෙමි කතරට උන් ගැන සිතලා
දහදුක් වින්දෙමි උන් සැප පතලා
කතරේ දුක් ගිනි සිත තුල වලලා
සිනා සිසී ඉමි උන් දෙස බලලා  . . .!

Pic from: http://www.sciencedaily.com/releases/2009/11/091111115843.htm