කාලයේ වැලිතලාව පහුරුගා . . .!

බලන කට්ටිය මට බනිනවද දන්නෙ නැහැ මම වැඩිපුරම ලියන්නේ දුක හිතෙන දේවල්මයි කියලා . . . බ්ලොග් එකෙ නමත් දුකා නිසා එහෙම හිතෙනවත් වෙන්න ඇති . . .

මම ඇත්තෙන්ම හරිම සතුටින් කාලය ගතකරන කෙනෙක් . . . මාව ගොඩක් ලඟින් ඇසුරු කරන අය හෙවත් මගේ හොඳම යහලු යෙහෙලියන් හැමෝම දන්නවා ඒ බව . . . ඒ අය අහම්බෙන් හරි දැක්කොත් මම දුකෙන් ඇස්දෙකේ කඳුලු පුරෝගෙන ඉන්නවා . . . ඒ අය දන්නවා ඒ මම එහෙම ඉන්නේ . . එක්කෝ . . දුක හිතන නවකතාවක් බලල . . . නැතිනම් දුක හිතෙන චිත්‍රපටියක් බලල . . නැතිනම් දුක්ගීතයක් අහල. . . එහෙමත් නැතිනම් කාට හෝ සිදුවුනු දුක හිතෙන යමක් අහන්න ලැබිලා වත් කියලා . . .

හැබැයි මට මොනා උනත් මට එහෙමට දුකක් දැනෙන්නේ නෑ . . . (ඇත්තමයි)

මට මතකයි දවසක් අපේ චමරියට යාලුවෙකුගේ යාලුවෙක් ඇවිත් . . ඌට වැරදිලා මගේ කාමරේ දොර ඇරගෙන ඇතුලට ආවා . . මම ඒ වෙලාවේ "සෝමා ජයකොඩි" මහත්මිය ලියපු "මධාරා" නවකතාව කඳුලු පෙරපෙර බල බල හිටියේ . . . මටත් ටිකක් ලැජ්ජත් හිතුනා. . .

ඌ “සමාවෙන්න මචං” කියල පිටවෙලා ගියා . . .

ගිහින් ඌ ඇහුවලු අනිත් අයගෙන් “මචං . . අරූට මොකක් හරි ගෙදර ප්‍රශ්නයක්ද . . . ?? කාට හරි අසනීපයක් වෙලා මූට ගෙදර යන්න නිවාඩු ගන්න බෑ වගේ සීන් එකක්ද . . ?” කියලා . . .

මගේ මිතුරෝ ඇහුවලු . . . "උගේ අතේ පොතක් තිබුනද . . ?" කියලා . . .

ඌ කිව්වලු . . "ඔව් මම දැක්කා පොතක් තියෙනවා . . " කියලා . . .

මගේ මිතුරෝ කිව්වලු . . . "ආ එහෙනම් ඕක ගනන් ගත යුතු දෙයක් නෙමෙයි . . . " කියලා . . .

ඒ කොටස ඇත්තෙන්ම අතුරු කතාවක් . . . දැන් අපි නියම කතාව ගැන හිතුවොත් . . .

ඔන්න ඉතිං මම අද හිතුවා මගේ ප්‍රියතම ගායිකාව වූ "නන්දා මාලනී ගෝකුළ" මහහ්මිය ගැයූ මගේ හද සසල කල ගීත ටිකක් ලියා තබන්න කියලා . . . ඇත්තෙන්ම මේ ගීත දැන් රේඩියෝ එකේ වත් ඇහෙනවද කියල සැකයි . . . !

මේ බ්ලොග් පෝස්ට් එක ඔයාල බැලුවොත් . . මම කියනවාට වත් නිකමට අහල බලන්න මේ ගීත කොතරම් ළයාන්විතයිද . . කොතරම් හැඟීම් බරයිද කියලා . . .

මියුරුගී සයිට් එකෙන් මේවා අහන්න පුලුවන් කැමති කෙනෙකුට . . .

මම කලින් අක්කල ගැන ලියපු ලිපියේ සඳහන් කරපු මගේ මිතුරාත් (කීර විකුනපු අක්කගේ මල්ලී) අපේ හතරදෙනාගේ කල්ලියේ අනෙක් අයත් තව ගෙවල් පැත්තේ මිතුරනුත් . . . අපි කට්ටිය කාලෙකට පසුව මුනගැසෙන හැම විටම (මම දැන් පදිංචිය ඒ පැත්තට වඩා කි.මී. 20කට වැඩිය දුරක ) පුලුවන් හැකි උපරිමයෙන් පුංචි හෝ මධුසාදයක් පවත්වනවා . . .

එහිදී මගේ මිතුරා කරන විශේෂ ඉල්ලීමක් තමයි . . . "අනේ දුකා කාලයේ වැලිතලාව පහුරුගා සිංදුව කියපන් . . " කියන එක . . .

"ඒක ඇහෙන කොට මට මතක් වෙන්නේ අපි ගතකරපු . . . ජීවිතයේ ආයි කවදාවත් නොලබෙන . . . සිහිනෙන් දිවගෑ සුවඳක් වගේ දැනෙන . . . අපේ සුන්දරම සුන්දර අතීතය" කියලා ඔහු පවසන්නේ ඇස් දෙකත් වසා ගෙන හිතින් ආපහු අතීතෙට ගිහින් වගේ . . . !

කාලයේ වැලිතලාව පහුරුගා . . .

කාලයේ වැලිතලාව පහුරුගා . . .
නියඟ ගෙවී ලේ ගලනා වෙලාවේ . . .
මිහිදන් වූ ඔබෙ සෙනෙහස සොයන්නම් . . .
ඒ සෙනෙහස යලි ඉල්ලා හඬන්නම් . . .

වියැලුනු හෝපලු වනයේ . .
සුලඟේ යන පරඬැල් මැද . .
අතීතයක ගුන සුවඳක් විඳින්නම් . .
ඒ සුවඳම හමුවනතුරු සිටින්නම් . . .

කාලයේ වැලිතලාව . .

ගිනිදැල්වෙන මරු කතරේ . .
පුපුරු ගසන වැලිකැට මත . .
ළතෙත් බවක සිහිලැස සිහි කරන්නම් . .
ඒ සිහිලම පතමින් මඟ බලනම් . .

කාලයේ වැලිතලාව . .


සුන්දර ප්‍රේමනීය අතීතයක විඳි සිනා කඳුලු සිහිකරන මට නිතැතිම සිහියට එන්නේ මේ ගීය . . .

වැස්සකට ඉඩ ඇතත් . .

වැස්සකට ඉඩ ඇතත් . . අහස්කුස දස අතම . .
හිරුට එපමන කුමට . . පුන්චිපෙදෙසක් ඇතිය . .
සිනාසී සිනාසී දෙතොල් ඉරි තැලෙද්දී . .
හඬන්නට මිසක වෙන කුමකටද නෙතු අපට . . .

පුංචි කුහුඹුවන්ටත් තියේ උන් හෙවනැල්ල . .
බිඳීගිය මුත් බඳුන් අතින් දිය බොනු හැකිය. . .
ඔබට මා . . මටද ඔබ හමුවුනෝතින් . .
සිනාසෙමු අතීතෙට යම් දිනෙක අපි දෙදෙන . . .

සයුර ගොඩ එන තුරා කඳු මුඳුන් ඇත උසට . .
ගලන ගඟ නැවැත්වූ තැනින් ගම යට නොවෙද . . .
ඔබට මා . . මටද ඔබ හමුවුනෝතින් . .
සිනාසෙමු අතීතෙට යම් දිනෙක අපි දෙදෙන . . .

ඔබට මා . . මටද ඔබ හමුවුනෝතින් . .
සිනාසෙමු අතීතෙට යම් දිනෙක අපි දෙදෙන . . .


මම කලින් ලියූ "ගැහැනු ළමයිනේ . . කොහෙද බලා ඉන්නේ . . ." ලිපියේ සඳහන් චූටි නංගි ගැන හිතන හැම විටෙකම . . ඇගේ කැදල්ල කැඩී ගියොත් ඇයට පිහිට වියහැකි අයෙක් මේ ලෝකයේ සිටීදැයි සිතෙන විටෙක මට සිහිවෙන්නේ මේ ගීතය . . .
(ඇගේ කැදැල්ල විසිරී නොයා ඔවුන්ට සතුටින් සිටීමට ඉඩ සැලැසීමට මා මට හැකි ඕනෑම කිරීමට මා ඉටාගෙන සිටින්නේ . . . )

සුළං කපොල්ලේ . .

සුළං කපොල්ලේ . .
තැනූ කැදැල්ලේ . .
කෑලි කැඩී බිඳී වැටේ
නිල් කඳු රැල්ලේ . . //

කූඩු කැඩී තැන තැන ගිය පුංචි කිරිල්ලී . . .
දැන් ඔබ ලඟ සිටී රුවක් විලස නොසෙල්වී . . .
යොදුන් ගමන් ඔබමැ සොයා ආ සියුමැල්ලී . . .
පිලිගනු ඈ කොහි යන්ටද නැවත ඉගිල්ලී . . .

සුළං කපොල්ලේ . .

ඇයට මවක් පියෙක් නොමැත සිතිජ වළල්ලේ . .
කඳුල පමනි ඇයට උරුම දවස මුලුල්ලේ . .
ඔබ තනිකඩ කුරුලු රජෙකි වෙසෙන නිදැල්ලේ
ඇයට ළැගුම් දෙන්න සබඳ ඔබේ කැදැල්ලේ . .

සුළං කපොල්ලේ . .
තැනූ කැදැල්ලේ . .
කෑලි කැඩී බිඳී වැටේ
නිල් කඳු රැල්ලේ . . //

මම කලින් අක්කල ගැන ලියපු ලිපියේ සඳහන් කරපු ලොකු අක්කාට කියා බත්කවා ගන්නා මිතුරා තමයි මා දන්නා අයගෙන් සාර්ථකම විවාහ දිවිය ගත කරන්නේ . . . ඔවුන්ගේ අන්‍යෝන්ය අවබෝදය දකින මට සිහිවෙන්නේ මේ ගීතයයි . . .

කප් සුවහස් කල් පෙරුම් පුරාගෙන . .

කප් සුවහස් කල් පෙරුම් පුරාගෙන . .
අනන්ත බාධක දුක් පීඩා විඳ . .
භවෙන් භවය යන මං සළකුනු දැක . .
ඔබව සොයා ආවා . . ඔබව සොයා ආවා . . .

සත් සමුදුරු තරනය කර ආවා . .
සත්කුලු පව් අතරින් දිව ආවා . . //
තරු එලියෙන් පියවර මැන ආවා . .
ඔබව සොයා ආවා . . ඔබව සොයා ආවා . . .

කප් සුවහස් කල් . . .

නොනිමෙන ගමනක ආශා පොදි බැඳ . .
මිරිඟුව පසුපස දිව යන ඉකිබිඳ . . //
දිවි දෙන වැයුමට ඔබ පසෙකින් හිඳ . . .
ඔබව සොයා ආවා . . ඔබව සොයා ආවා . . .

කප් සුවහස් කල් . . .

දහය වසරෙදි මා ගිය නුගේගොඩ නාවල පාරේ "ඇල්ෆා ඉන්ස්ටිටුට්" උපකාරක පංතියේදී මා නුගේගොඩ "අනුලා විද්‍යායයේ" යුවතියකට පෙම්කලා . . . තද විනය නීහි තිබූ එහි අපට එකෙනෙකා කෙරෙහි බලා ඉන්නවත් නිමේශයක් ලැබුනේ විවේක කාල වලදී පමනයි . .

අප දෙනෙත්වලින් කතාකරද්දී අවට සිටි දහසක් සිසු සිසුවියන් මැද අප පමනක් තනිවූවා වැනිවයි අපට දැනුනේ . . . ඒ අතීතය යලි යලිත් සිහිකරවන මේ ගීතය ඇත්තෙනම හද සසල කරනවා නොව හද පාරනවා කීවොත් නිවරදියි . . .

දෙනෝ දාහක් නුවන් අතරේ . .

දෙනෝ දාහක් නුවන් අතරේ . .
කවුරුදෝ මා . .
තනිකලේ . . තනිකලේ . .
පාසැල් බිමේ . .

සිනා කෙළිලොල් තෙපුල් රහසේ . . .
දෙඩූ තැන් අද ගොලුවෙලා . .
සොඳුරු පාසැල් පියස කඳුලින් බොඳ වෙලා . .
කැදැල්ලෙන් ඔබ වෙන් වෙලා . .

නිබඳ ඔබ මා ඇවිද ගිය තැන් . .
සෙවන දුන් ගහ කොල පුරා . .
බිමට බරවුනු කැකුලු අතු ඉති මැලවිලා . .
දුකින් හදවත ගොලුවෙලා . .

දෙනෝ දාහක් නුවන් අතරේ . .
කවුරුදෝ මා . .
තනිකලේ . . තනිකලේ . .
පාසැල් බිමේ . .