කන්ද උඩින් ටිලින් ටිලින් !

එදාත් අද වගේ අප්‍රේල් 13 වෙනිදාවක්.

මම හිටියේ හෝමගම සුපර්මාකට් එක ඉස්සරහා සිල්ලර බඩු කඩේක එලිපත්තේ.

අම්මා කඩේ ඇතුලේ බඩු ගන්න ගමන්.

එලිපත්තට ගහපු වහලේ මුක්කුවක් වෙච්චි යකඩ කනුවට හේත්තුවෙලා මම බුම්මගෙන උන්නේ "මොන මළ වදයක්ද මන්දා" කියලා තරහින්

"බෑ බෑ" කියලා මඟහරින්න හැදුවත් "මට ඔක්කෝම උස්සන් එන්න බෑ බූරුවෝ තෝත් වර" කියලා ආදරෙන්, අවුරුද්දට බඩු ගන්නය කියලා අම්මා මාවත් ඇදන් අවේ මේ කඩේට.

"ක්‍රීක් ක්‍රීක්" ෆෝන් ස්ක්‍රීන් එකේ "ගීත්" කියලා පෙන්නනවා (ඔව් ඔව් ඒ කාලේත් සී.එල්.අයි තිබ්බා)

"හලෝ හලෝ . . මචං ගීත් . . හලෝ හලෝ"

මොකෝ මේ සද්දයක් නැත්තේ

"මචං ගීත් හලෝ හලෝ මොකද xxතෝ සද්දයක් නැත්තේ"

කට් කරලා ආයේ ගන්නවද?

"කන්ද උඩින් ටිලින් ටිලින්"

ඈහ් මොකෝ මුගේ නහයට උනේ

"කන්ද උඩින් ටිලින් ටිලින්
කන්ද උඩින් හඳ පායන ලීලා . .
ලන්ද කොනේ රුක් අත්තන පිපීලා
මන්ද කොහෝ හඬලනු හැංගීලා
එන්ඩ තමා ටිලින් ටිලින්
එන්ඩ තමා  බක්මහ ලංවීලා "

මූ නහය මුක්කන් කරගෙන මුලු සිංදුවම කිව්වා කියහන්කෝ.

මම යකඩ කනුව බදාගෙන දෙකට නැමිලා බක බක ගගා හිනාවෙනවා.

කඩේ උනුයි පාරේ යන උනුයි මදිවට පාස් වෙන බස් වල යන උනුත් සීට් වලින් නැගිටලා හිටන් බලනවා (මට පේනවා ඇස් කොනින්) මොකද යකෝ මූට වෙලා තියෙන්නේ, අසනීපයක් වත්ද කියලා.

"මේ හොල්මන කොහේද බන් මෙච්චර කාලයක් හැංගිලා හිටියේ" ඌ ලයින් එක කට් කලා.

ගීත් කියලා මම කියනව ඇහිලද මන්දා අම්ම පැත්ත වත් බලන්නේ නෑ.

විනාඩි 10ක් විතර යනකම් මට හිනාව නවත්තගන්න බෑ

මිනිස්සු තාම තක්බීර් වෙලා බලන් ඉන්නවා!

සිරාවට අවුරුදු කාලේ වෙනකම් අමිතා වැදිසිංහ කොහේද ඕයි හැංගිලා ඉන්නේ !

https://youtu.be/tiV4SSq7VEQ