ළමා නිවාසයේ අකුරු උගැන්වූ යුවතිය . . . !

රටක ළමා නිවාස ඇතිවීම සාමාජීය ප්‍රශ්නයක් . . . කුටුම්භ ඝට්ටන . . . අතෘප්තිකර විවාහ ජීවිත . . . නේකවිද රිය අණතුරු . . . ඉඩ-කඩම් හබ . . . අනියම් සබඳකම් . . . පිටරට රැකියා . . . නෑදෑ අසමඟිකම් . . . මෙවැනි ප්‍රශ්න බොහොමයක් . . රටක ළමා නිවාස ඇතිවීමේ සාධකයේ එක් පැතිකඩක් කියා මට සිතුනා . . . . ! ළමා නිවාස බිහිවන්නේ අනාථ වූ දරුවන් සිටින විටෙක . . . දරුවන් අනාථ වන්නේ ඉහත සඳහන් කල කරුනු හා වෙනත් බොහෝම කරුනු මූලික වීමෙන් . . . !

ළමා නිවාස ඇතිවීමේ කාලීන අවෂ්‍යතාවයකුත් ඇති බව හැඟෙනවා . . . "තම දිවියේ ඒකායන පරමාර්ථය තමාට හැකි පමනින් උදව් අවැසි අන් අයට පිහිට වීමයි" යන ආදර්ශපාඨය සහිත . . . සදෙව් ලොව පරසතු පුෂ්පයක් වන් ළතෙත් බවින් පිරිපුන් . . කාරුනික . . සුවඳ හමන ආත්මීය හදවත් ඇත්තන්ට . . . තම දිවියේ අමා පැන් පොදක් අසරන දරුවන් වෙනුවෙන් ඉසිමින් තම සිතැඟි සතපවාගෙන සුළඟේ පාවෙන වරා මලක් මෙන් වූ සහැල්ලු දිවි පෙවෙතක් ගෙවීමට . . .නොසේනම් . . . තමා බුදුන් දවස අසූකෙලක් රන් කහවනු වැයකොට ජේතවන විහාරය කරවූ අනාත පිණ්ඩිකස්ස සිටුතුමනෝ මෙන් දාන මානාදී පිංකම් කරවන මහ පිං කඳක් බව ලෝකයාට පෙන්වීමට රුපියල් 10,000ක් පමන වැයකොට දනක් දී . . . රුපියල් දශ ලක්ෂයක් පමන වැයකොට රූපවාහිණිය . . . ගුවන් විදුලිය ලව්වා තමාගේ ප්‍රශස්ති ගායනා කරගැනීමට අවැසි දේශපාලකයින්ට හෝ ප්‍රභූ දන්නට ඒ සඳහා ඉඩකඩ ලබා දීමට . . . ! එසේත් නොමැති නම් මේ අරමුනු දෙකම අඩු වැඩි වශයෙන් ඇති හුදී ජනයා වෙනුවෙන් . . මේ ළමා නිවාස පිහිටා තිබීම යෝග්‍ය යැයි හැඟුනු බැවිනි මා අදහස් කලේ ළමා නිවාස කාලීන අවශ්‍යතාවයක් ලෙස . . . !

කෙසේ නමුත් මගේ ලිපියේ අරමුණ ළමා නිවාස ඇතිවීමේ සාමාජීය ප්‍රශ්න ගැනවත් . . . ඒවායේ කාලීන අවශ්‍යතාවය ගැන වත් කතාබහ කිරීම නොව . . . පුංචි දනක් දෙන්නට ගොස් සිටියදී සිත සසළ කල සිදුවීමක් ගැන ලියා තැබීමක් පමනක් බව ඔබට මා මුලින්ම පැවසිය යුතුයි . . . !

අපේ පුංචි පුතාගේ පළමු උපන්දිනය දා විශාල මුදලක් වැයකොට මිතුරු මිතුරියන් 50ක් හෝ 60ක් පමන සහභාගී කරවාගෙන සිදුකල උපන්දින උත්සවයේ අවසන ඊට පසුදා අස්පස් කිරීම් කරන අතරතුර . . .

"අයේ නම් පුතාගේ උපන්දිනෙට පාර්ටි දාන්න ඕන නෑ . . . අපි ළමා නිවාසෙකට දානයක් දෙමු . . . "
බිරිඳ කීවේ “මොන වදයක්ද මේ” කියා ඇතිවූ කලකිරීම මුසු "ඔයා තමයි මේ ඔක්කොම කලේ " වැනි නෝක්කාඩුවක් සහිත ටිකක් තරහ ගිය හඬකින් . . .

“ඔව් අපි ලංකාවේ හිටියත් . . .නොහිටියත් . . එහෙම කරමු . . . !”
මමත් පිළිතුරු දුන්නේ . . . දින ගනනක් වෙහෙස වෙලා හෙම්බත් වෙලා හිටි නිසාම නොවුනත් . . . පුතාගේ උපන් දිනය වෙනුවෙන් මීට වඩා අර්ථවත් යමක් කරන්න තිබුනා කියා මගේ හිත නැඟූ චෝදනා වලිනුත් නිදහස් වීමට සිතාගෙන

ඉතිං දෙවෙනි උපන් දිනයට මාස දෙකතුනක් තියා අපි සොයාබැලුවා ළමා නිවාස ගැන . . .

"අපේ යෞවන සමිතියෙන් දාන දුන් අංගවිකල ළමා නිවාසක් තියෙනවා . . . එතනට දෙමුද . . ?"
මම බිරිඳගෙන් ඇසුවා . . .

"කොහේ හරි කමක් නෑ . . . වැඩිය ආධාර නොලැබෙන තැනක් වුනොත් හොඳයි නේද . . .?"
ඇයත් ප්‍රශ්නයකින්ම පිලිතුරු දුන්නා . .

"සමහර තැන් තියෙනවා දරුවෝ පෙන්නලා ආධාර අරගෙන ඒවා පාලනය කරන අය භුක්ති විඳින. . . ඒක නිසා ටිකක් හොයල බලල දෙමු . . "
ඇය තව කොටසක් එකතු කලා . .

"දේශපාලකයින්ට ලිංගික බිලිපූජා ලෙස ගැහැනු ළමයින් ලබාදෙන . . . විදේශිකයින්ට ළමා ගනිකාවන් ලෙස කුඩා ගැහැනු පිරිමි ළමයි ලබා දෙන ළමා නිවාසත් තියෙනවා කියල මමත් අහල තියෙනවා . . . "
මම පැවසුවේ අනේ මෙහෙමත් මිනිසුන් ඉන්නවානේදැයි උපන් සංවේගයෙන් . . . !

කොළඹට නුදුරු ජනප්‍රිය පාසැලක ගුරුවරයෙක් වූ මගේ හොඳම මිතුරෙකුට අපි භාර දුන්නා කුඩා දානයක් දිය හැකි ළමා නිවාසයක් සොයා පුතාගේ උපන්දිනයදා හෝ ඒ ලඟම දිනෙක දවල් දානයක් දීමට වෙන්කර ගන්නා ලෙස . . . !

"මචං උඹල දාන දුන්නු සුපුරුදු තැනට වැඩිය ඇත්තෙන්ම යමක් අවශ්‍ය තැනක් තියෙනවා . . ."
මගේ දුරකථන ඇමතුමට අමරෙ දුන් පිලිතුර මට සතුටක් ලඟාකලා. . . !

"අපේ ස්කෝලේ ළමයි ලඟදි පාසැල් ව්‍යාපෘතියක් ලෙසට එතනට දානයක් දුන්නා මචං . . . මමත් ගියා ළමයි එක්ක . . . පපුව හෝස්ගාලා ඇවිලිලා යනවා බං ඒ පුංචි උන් දැක්කාම . . . ."
ඔහුගේ දුක්බර හැන්දින්වීමම මට ඇති කියා සිතුනා ස්ථානය තෝරා ගැනීමට . . . !

"අපි ගියේ පාසැල් දවසක . . අනේ උන් ඔක්කොම පාසැල් යවනවා මචං . . . හාමුදුරු නමක් තමයි මුල්වෙලා ඒ ළමා නිවාසේ කරන්නේ . . . "
ඔහු තවත් යමක් එකතු කලා . . .

"මචං එහෙනම් සැප්. XX එතන බුක් කරපන් . . මම නිවාඩු ආව ගමන් අපි එතනට යමු . . ."
මම බොහෝම සතුටින් පැවසුවා . . .

නිවාඩු ගිහින් දෙවෙනි දවසෙම කලේ දානයට අවශ්‍ය මුදල් ගෙවීම් කරන්න අමරෙත් එක්කගෙන එතනට යාම තමයි . . .

හැම දේටම කලින් ළමා නිවාසේ නම සහ විස්තර කිව යුතුයි . . . !

ශ්‍රී ජිනානන්ද ළමා නිවාසය . . . (ළමා සංවර්ධන මධ්‍යස්ථානය )
ශ්‍රී සුගත විහාරය . . . අංක :1 . . . වැල්ලවත්ත . . . කොළඹ -06. . .
(සැවෝයි සිනමා ශාලාව ඉදිරිපිට)
දුරකථන අංකය : 0112-587534
සමාජ සේවා දෙපාර්තමේන්තුවේ ලියාපදිංචි අංකය : 11/1/4/2036/89

අපි ටිකකට කන්දුන්නා ළමා නිවාසයේ ස්වේච්ඡා සේවිකාවක් වූ පින් පාට . . . කරුනාව කඩාහැලෙන දෙනෙතක් ඇති . . . ළගන්නා සිනහවකින් මුවපුරවාගෙන සිටි . . . සුදු සාරියකින් සැරසී සිටි . . මැදිවියේ පාලිකාවට . . . !

"මෙතන ළමයි 67 දෙනෙක් ඉන්නවා. . . ."

"සමහර අයගේ දෙමව්පියෝ දෙන්නාම නෑ . . . "

"සමහර අයගේ තාත්තා ඉන්නවා . . අම්මා වෙන කෙනෙක් එක්ක පැනලා ගිහින් . . ."

"සමහර අයගේ අම්මා ඉන්නවා තත්තා දාලා ගිහින් . . "

"පිරිමි ළමයි විතරයි මෙතන ඉන්නේ . . . "

"එකම පවුලේ අයියයි මල්ලියි 25-30ක් විතර ඉන්නවා . . "

"වයස අවුරුදු 4 ඉඳලා උසස්පෙළ කරන වයසේ වෙනකම් දරුවෝ මෙතන ඉන්නවා . . "

"හැම දෙනෙක්වම අපි පාසැල් යවනවා. . . "

"සමහර අය ලඟ පාත පාසැල් වලට යවන්නේ . . ."

"එක් පුතෙක් කොළඹ උසස් පාසැලකටත් යවනවා . . "

"ගොඩක් අයව අපි ටියුශන් පංතිත් යවනවා . . . "

"විශ්ව විද්‍යාල සිසු-සිසුවියො දෙතුන් දෙනෙක්ම මෙතන ස්වේච්ඡාවෙනම උගන්වනවා . . . "

"මේ ළමයින්ගේ ටියුශන් ෆීස් වලට මාසෙකට රු.23,000/-ක් විතර යනවා . . . "

"අපිට ළමයින්ගේ කෑමට ලැබෙන සල්ලි වලින් තමයි කෑම බීම වියදම් ටිකක් එහාට මෙහාට කරල ළමයින්ගේ ටියුශන් ෆීස් වලට යන ගාන කවර් කරන්නේ . . . "

"ආධාර නොලැබෙන්නෙමත් නෑ . . නමුත් ගොඩාක් අඩුපාඩු තියෙනවා . . . හැම තැනකටම මම ලියනවා . . . බලමු අනාගතයේදී . . . "

"එක පුතෙක් ඉන්නවා O/L විභාගේ දෙපාරක් කලා ඒත් ෆේල් . . . පස්සේ මෝට මිකැනික් කෝස් එකක් කලා . . .මහත්තයට පුලුවන්නම් අනේ ඒ පුතාට පොඩි ජොබ් එකක් හොයල දෙන්න . . "

ඇගේ වචන තාමත් මගේ දෙසවනේ දෝංකාර දෙනවා . . . . !


අපි මුල් දවසේ එතනට ගියේ පුංචි එවුන්ට දෙන්න ටොෆී ටිකකුත් අරගෙන . . . බෙදන අතරේ වැටිලා තිබුනු එකක් පුංචි එකෙක් ආපසු මගේ බිරිඳට දුන්නලු . . .

"නැන්දේ මේ එකක් වැටිලා . . "

“කමක් නෑ පුතා ඔයා තියා ගන්න" . . .

"නෑ මට එකක් ලැබුනා "

පුංචි එකාගේ විනීත කම . . . අවංකකම ගැන ඈ මට කීවේ දෙනෙතේ කඳුලු පුරෝගෙන . . . මගේ දෙනෙතුත් තෙත් වෙන්න ගතවුනේ සුලු මොහොතයි . . . !

පාර්ටියක් දාන්නේ නෑ කිව්වට මගේ ආදරණීය නංගීගේ බලවත් පෙරැත්තයට අපිට පාර්ටියක් දාන්නම සිදුවුනා . . . අවසන දානයට වියදම් කලා හා සමාන හෝ ඊට වඩා වැඩි මුදලක් පාර්ටිය වෙනුවෙනුත් වියදම් වුනා . . . ඒ අසරන දරුවන් වෙනුවෙන් උඹට මීට වඩා දෙයක් කලහැකිව තිබුනා . . කියා මගේ සිත නිතර නිතර කරන කංකෙඳිරිගෑම හෙවත් . . . මම මා සිතා සිටි තරම් දනට ලැදියෙක් නොවේ කියන හදවතේ ඇනුනු කටුව ගැලවී කුඩා හෝ සහනයක් මට දැනුනේ . . .

"මම ඒ ළමා නිවාසය ගැන බ්ලොග් පෝස්ට් එකක් ලියන්නම් . . . එය බලන තව එක් අයෙක් හෝ එම ස්ථානයට දනක් නොදී සිටීවිද . . . "

"එය බලන තව එක් හෝ සරසවි සිසුවෙක් . . . සිසුවියක් . . ස්වේච්චාවෙන් ඒ අසරන දරුවන්ට අකුරු උගැන්වීමට නොගොස් සිටීවිද . . "

"එය බලන කිසියම් සිසුපිරිසක් ඔවුන්ගේ පාසැල් / විශ්වවිද්‍යාල ව්‍යාපෘතියක් ලෙස ඔවුනට දනක් නොබෙදාවිද . . "

"නැත . . මේ බ්ලොග් අවකාශයේ ඇත්තේ . . යමෙකුගේ ප්‍රේමය පවා බිඳවැටුනායැයි ඇසූ විටෙකත් නෙතට කඳුලක් නඟින සංවේදී සොයුරු සොයුරින්මය . . . "

"මිනිසාගේ සොඳුරු ගුණ සහ නුගුණ ඇත යන පාඨය අසා ඇති . . . නුගුන අමතක කොට සොඳුරු ගුණ වලට ආදරයෙන් ආදරය කරන සොඳුරු හදවත් ඇත්තෝමය . . . "

"ඔවුන් මට කල නොහැකි වූ එම අසරන දරුවන් වෙනුවෙන් කලයුතු මෙහෙය . . . මා වෙනුවෙන් කරනු ඇතැයි "

යන උපකල්පනය පමනි . . . මා හදවතේ තුවාලයට පවන් සලන්නාක් මෙන් වූයේ . . .

අප කුඩා වුන් සමඟ කතාබහකර ළමා නිවාසය මැදින් ආපසු එන ගමනේදී . . . මා දුටු යමක් මගේ සිත සසළ කලා . . .

වයස 20ක හෝ 22ක පමන ඇති. . . නිල්පාට ඩෙනිම් කලිසමකිනුත් එයටම ගැලපුනු ලා නිල්පාට කමිසයකිනුත් සැරසුනු . . . පැහැපත් . . . සුරූපී යුවතියක් . . . කුඩා දරුවන්ට යමක් උගන්වමින් සිටියා . . . !

අප තිදෙනාගේම දෙනෙත් අදහා ගනු නොහැකි ලෙසම ඈ වෙතම යොමුව ඇති බව දුටු පාලක වරිය . . .

"ඔය විශ්ව විද්‍යාලයේ ඉගෙනුම ලබන සිසුවියක් . . . ස්වේච්ඡාවෙන්ම ඇවිත් මෙතන දරුවන්ට උගන්වනවා . ."
ඈ පැවසුවේ අපේ සිතැඟි වටහා ගත් ලෙසින් . . .

ඇයට සිනාවකින් සංග්‍රහ කිරීම පමනයි අපට ඒ මොහොතේදී හැකිවූයේ . . .

අපේ සිනාවට පොදු සිනාවකින් ඈ පිලිතුරු දුන් මොහොතේදීයි මා දුටුවේ . . . ඇගේ දෙනෙතේ වූ අසරන කුඩා දරුවන් වෙනුවෙන් උපන් ඇගේ උතුරා ගලන කරුනාව . . . "ලෝකයටම සෙවන සදන මහා වෘක්ශයක් වීමට ඔබට නොහැකිනම් . . . එක් අයෙකුගේ හෝ හෝ පා සනහාලිය හැකි තණපතක් වන්න" යැයි මා අසා තිබූ වැකියක නියම අරුත ඈ මට ඒ මොහොතේදීම පසක් කලා යැයි මට සිතුනා . .

ළමා නිවාසෙට පාරෙන් ඉදිරිපස ඇති සැවෝයි සිනමා ශාලාවේ හෝ වෙන කිසියම් සිනමා ශාලාවක . . . අදුරේ තම පෙම්වතා සමඟ ප්‍රේමයෙන් වෙලී තුරුලුවී ගතකල හැකි සොඳුරු සැඳෑවක් නොවේද ඈ මේ කුඩා දරුවන් අතරේ ගෙවනේ කියා සිතූ මට . . . පරාර්තයට සේවයට වඩා ස්වාර්ථය සතපවා ගැනීම කෙරෙහි සිත යොමුකරන මගේ කුනු ආත්මය ගැන දැනුනේ පිළිකුලක් . . . ඒ අතරෙම පරාර්ථය කෙරෙහි ඇලුනු ඒ කරුනාබර දෙණෙත්තිය කෙරෙහි උපන් පහන් හැඟීමක් ඒ පිළිකුල මරා ඉපදෙනු දැනුනු මා . . . ඇගේ සුවඳ හමන ආත්මය ඉදිරියේ මනසින් දන නමස්කාර කලා . . . !